Kırılmaz Aşk

Reyhan Yavuz o an biraz dalgındı.

Öğleden beri aklında dönüp duran tek şey, doktorun sözleriydi. "Tebrikler! Hamile olduğunuzu öğrendik."

Birden, Murat Muzaffer kolunu sertçe çimdikledi. Ardından alçak sesi duyuldu, "Yeryüzüne dön. Ne düşünüyorsun?"

Reyhan henüz yanıt veremeden, Murat, başının arkasını sevgiyle kavrayarak Reyhan'ı sertçe öptü.

Sonra banyoya gitti.

Reyhan, kocaman yatakta hareketsiz uzandı. Islak saç telleri şakaklarına ve yanaklarına yapışmıştı. Gözleri yaşlarla dolu şekilde tavana bakıyordu. Çıplak bedeni hafifçe sızlıyordu.

Bir süre sonra, komodin çekmecesinden hamilelik testi raporunu çıkardı.

Reyhan, dinmeyen mide ağrısı yüzünden hastaneye gitmişti. İdrar testi sonrası doktor ona bu haberi vermişti. Neredeyse beş haftalık hamileydi!

Bu, onun için tam bir şok olmuştu. Murat ile her zaman korunarak birlikte olmuşlardı.

Zihnini zorlayıp hamile kaldığı zamanı hatırlamayı çalıştı. Meğer geçen ayki partiden sonra olmuştu. Murat, onu eve bırakmış ve kapıda aniden "Güvenli döneminde misin?" diye sormuştu.

Şimdi fark etmişti ki o dönem hiç de güvenli değilmiş!

Banyodan akan suyun sesi geliyordu. Murat onun kocasıydı. İki yıldır gizlice evliydiler. O, Muzaffer Grubu'nun başkanı ve aynı zamanda Reyhan'ın iş yerindeki amiriydi.

Her şey çok hızlı gelişmişti. Şirkette yeni çalışmaya başladığında, bir partiden sonra yanlışlıkla ilk kez birlikte olmuşlardı.

Günler sonra, Murat'ın dedesi ciddi şekilde hastalandı. O zaman, dedesinin son isteğini yerine getirmek için sahte bir evlilik teklif etmişti.

Evlilik sözleşmesi imzalamış, evliliklerini herkesten gizlemeyi kabul etmişlerdi. İstedikleri an bu birlikteliği bitirebileceklerdi.

Bu alışılmış bir durum değildi. Ama Reyhan o zaman sadece şanslı olduğunu düşünmüştü.

Hayatta onun sekiz yıldır aşık olduğu adamla evleneceğini aklının ucundan geçmezdi. Büyük bir sevinçle kabul etmişti.

Evliliklerinden sonra, Murat çok meşguldü. Vaktinin çoğunu işte geçiriyordu.

Reyhan, onunla evde daha fazla vakit geçirebilmeyi diliyordu. Ancak, son iki yılda onunla ilgili kadınlarla ilgili hiçbir söylenti veya skandal olmaması onu rahatlatıyordu.

Onun hafif soğuk tavırları dışında, Murat kusursuz bir kocaydı.

Reyhan, elindeki hamilelik testi sonucuna bakarken karışık duygular içindeydi.

Sonunda, Murat'a gerçeği söylemeye karar verdi.

Ona, onu ilk kez iki yıl önce tanımadığını, ondan çok daha önce beri ona aşık olduğunu da anlatmak istiyordu.

Banyodaki duş sesi kesildi.

Murat dışarı çıkar çıkmaz telefonu çaldı. Sadece bir havluya sarılı halde balkona geçti ve telefonu cevapladı.

Reyhan saate baktı, gece yarısını geçmişti.

İçine bir huzursuzluk çöktü. Bu uygunsuz saatte Murat'ı kim arardı?

Murat balkonda birkaç dakika geçirdi. Sonra odaya dönüp havluyu üzerinden attı.

Görüntüsü gerçekten etkileyiciydi. Karın kasları belirgindi. Kalçaları sert, bacakları uzun ve kaslıydı. Bu adam tam bir ganimetti!

Reyhan onu çıplak görmeye alışkındı. Ancak bu sefer de yüzü kızardı ve kalbi göğsünde hızla atmaya başladı.

Murat, onun bakışlarından habersiz, yataktan gömleğini ve takım pantolonunu aldı. Üzerini giydi, uzun parmaklarıyla kravatını bağladı. Keskin hatlara sahip yakışıklı yüzü, bu gece daha da ciddi bir ifade kazanmıştı.

Şimdi gerçekten görülmeye değerdi.

"Beni bekleme. İyi geceler," dedi sonunda.

Ne? O gidiyor muydu? Bu saatte mi?

Reyhan, elindeki hamilelik testi kâğıdını sıkıca kavrayarak ona hayal kırıklığıyla baktı. Farkında olmadan biraz geri çekildi. Bir süre düşündükten sonra, "Bu saatte mi çıkıyorsun?" diye ağzından kaçırdı.

Murat'ın kravatındaki parmakları dondu. Hafif bir gülümsemeyle kulağının memesini sıktı, "Hâlâ mı istekli hissediyorsun? Tekrar seni tatmin etmemi ister misin?"

Bunu duyunca, Reyhan'ın yüzü kızardı. Kalbi göğsünde çarptı. Bir şey söylemek üzereydi ki, Murat onu bırakıp, "İyi ol, tamam mı? Halletmem gereken bir şey var. Beni bekleme," dedi.

Bununla birlikte, kapıya yöneldi.

"Murat."

Reyhan hızla koştu ve ona yetişti.

Murat döndü ve ona ciddi bir şekilde baktı.

"Ne oldu?"

Sesinde hafif bir soğukluk vardı. İkisi de birbirine bakarken aralarında buz gibi bir hava esti.

Biraz üzgün bir şekilde, Reyhan alçak bir sesle sordu, "Yarın büyükannemi ziyaret etmek istiyorum. Bana eşlik edebilir misin?"

Zayıf ve hasta olan büyükannesi her zaman onu görmek isterdi. Bu nedenle, Reyhan büyükannesine mutlu olduklarını göstermek için Murat'ı oraya götürmek istiyordu.

"Bunu yarın konuşalım, tamam mı?" Ne kabul ne de reddederek, Murat aceleyle ayrıldı.

Reyhan duş alıp yatağa döndüğünde aklında binbir düşünce vardı. Gözünü bile kırpmadı.

Uzun süre dönüp durduktan sonra kalkıp kendine sıcak süt yaptı.

Telefonuna birkaç blog bildirimi geldi.

Ancak, onlarla ilgilenmedi. Tam onları kaydırıp kapatmak üzereyken, biri dikkatini çekti. Tanıdık bir isim görünce açtı.

Haber şöyleydi: "Ünlü tasarımcı Leyla Arslan, bugün erken saatlerde havalimanında gizemli erkek arkadaşıyla görüntülendi."

Leyla, bir kova şapka takıyordu. Yanındaki erkeğin yüzü net değildi ama silueti bile yakışıklılığını belli ediyordu.

Reyhan fotoğrafı yakınlaştırdı. Bir sonraki saniye, kalbi yerle bir oldu.

Murat fotoğraftaki adamdı!

Demek ki öğleden sonraki toplantıyı iptal etmesinin sebebi, eski sevgilisini havaalanından almakmış!

Bu farkındalık, Reyhan'ın midesine oturan bir ağırlık gibi geldi ve onu şaşkına çevirdi.

Elleri titredi. Farkında olmadan Murat'ın numarasını çevirdi.

Çalıyor olması, onu kendine getirdi. Tam kapatacaktı ki karşı taraftan bir ses geldi.

"Alo!"

Özellikle nazik bir kadının sesiydi.

Reyhan bir an dondu kaldı, sonra telefonu fırlattı.

Birden midesi bulandı. Ağzına acı bir tat geldi.

Elini ağzına kapatıp banyoya koştu ve klozete kustu.

Ertesi sabah, Reyhan işe zamanında gitti.

Evlendiklerinden beri Murat, onun çalışmamasını istemişti. İnatla kendi parasını kazanmakta ısrar etti.

Murat onun kararına karşı çıkmadı, ancak günlük işleriyle yardımcı olması için asistanı olarak çalışmasını istedi.

Baş asistan Ahmet Aksoy, Murat'ın önemli işleriyle ilgilenmekle bırakıldı.

Ahmet, Muzaffer Grubu'ndaki evliliklerini bilen tek çalışandı.

Başkanlık ofisinde bugüne kadar hep erkek asistanlar çalışmıştı. Reyhan, ilk ve tek kadın asistan olmuştu. Bu durum, protokolü bozmuştu. Çalışanlar, onun Murat ile ilişkisi olup olmadığını merak etmişti.

Murat'ın Reyhan'a özel muamele göstermediğini fark etmeleri biraz zaman aldı. Garip bir şekilde, bu onları daha da fazla küçümsemelerine neden oldu.

Sonuçta, kimse dış görünüşünden yararlanarak uzun süre dayanamazdı. Bu yüzden, Reyhan'ın bu kadar uzun süre işini koruması tuhaftı.

Bu sırada, Reyhan'ın bir meslektaşı ona bir belge verdi ve onu Murat'ın ofisine götürmesini emretti.

Murat geçen gece eve dönmemişti. Reyhan, kadının telefonunu açtığını düşündükçe tüm gece gözüne uyku girmemişti.

Tek düşündüğü, aradığında telefonu açan kadındı. Murat o geceyi o kadınla mı geçirmişti?

Reyhan cevabı biliyordu, ama kabullenmek istemiyordu.

Bu gerçeği kabul etmek onun için zordu.

Reyhan şimdi sakin kalmaya çalıştı. Ne olursa olsun, yıllardır Murat'ı sevdiği için ödüllendirici bir sonuç hak ettiğini düşündü. Bu, tamamen boşuna olamazdı, değil mi?

Asansör düğmesine sakin bir şekilde bastı ve başkanın ofisine çıktı. Asansörden çıkmadan önce, saçını düzeltti ve iyi göründüğünden emin oldu.

Kapının aralık olduğunu görünce durdu. Bir erkek sesi geldi. Anında durdu.

"Hadi ama dostum! Reyhan'a karşı hislerin var mı yok mu?"

Ses, Murat'ın çocukluk arkadaşı Levent Öztürk'e aitti.

"Tam olarak ne demek istiyorsun?" Murat soğuk bir sesle sordu.

"Ne demek istediğimi gayet iyi biliyorsun!" Levent sabırsızca dilini şaklattı ve ekledi, "Bence Reyhan iyi bir kız. Senin tipin değil mi?"

"Onu sana mı devretmemi istiyorsun?" Murat kayıtsızca sordu.

"Neyse, unut gitsin!"

Levent'in alaycı kahkahası, Reyhan'ın kulaklarında özellikle sert yankılandı.

Onlar, onu bir nesneymiş gibi konuşuyorlardı.

Reyhan derin bir nefes aldı ve belgeyi sıkıca kavradı.

Yakında Levent'in sesi tekrar duyuldu.

"Bu arada, bu sabah Leyla'nın gizemli erkek arkadaşı hakkındaki dedikodu haberini gördüm. O sendin, değil mi?"

"Evet."

"Vay, vay, vay! O kadın seni hâlâ parmağında oynatıyor. Onu hep mutlu etmeye çalışıyorsun."

Levent iç çekti ve Murat'ı alay etmeye devam etti. "Geceyi birlikte geçirmişsiniz. Derler ya, ayrılık aşkı artırır. Söylesene, ikiniz…"

Onların konuşması Reyhan'ın kafasında bir şimşek gibi patladı.

Yüzü bembeyaz oldu, bedeni buz kesti.

Leyla ve Murat geceyi birlikte geçirmişti!

Ayrılık aşkı artırırmış!

Her kelime, kalbine saplanan bir bıçak gibiydi.

O anda kafasında birçok fısıltı doldu. Birden başı döndü. Görüşü bulanıklaştı.

Duvara tutundu ve geri adım attı. Aniden kapı içeriden açıldı.

"Reyhan?"