A Heartthrob Dweeb [Tagalog] Book I

"Maghiwalay na tayo Tar!"

"Bakit naman.. Jane?"

"'Di ko na kaya, 'di ko na kaya na pakinggan ang mga sinasabi nila!"

"B-bakit? Ano bang mga sinasabi nila?"

"Na.. na hindi tayo karapat-dapat at may gusto ka sa lalake, Tar 'wag mong isiping mali ang sasabihin ko pero tama naman sila. Pero.. sana 'wag kang magbago, Tar alam ko na ang swerte ko dahil naging jowa kita.. gwapo ka, may kaya, matalino, masyadong nakaka-akit at alam kong makakahanap ka pa ng mas better sa akin," tumulo ang nga luha ko hindi dahil sa hiniwalayan nya ako kundi dahil sa sabi nyang may gusto ako sa lalake. Oo alam ko sa sarili ko na isa akong bisexual pero para sa kanya pinilit kong maging totoong lalake.

Tinalikuran nya ako na umiiyak at sandaling katahimikan ang namutawi at umalis na rin ako.

*TOK TOK TOK*

Agad akong nagmulat ng mata dahil sa lakas ng katok na yon.

"Kuya andyan ang mga pulis! Hinahanap ka!" mabilis akong bumangon at binuksan ang pintuan, ngunit sa halip na si Mel na ang kapatid ko ang makita ko ay wala! Dali-dali akong bumaba ngunit walang tao at mas lalong walang pulis! Inis kong pinuntahan ang kapatid ko na nasa kwarto nya at ayun na naman ang malakas nyang tawa.

"HAHAHAHAHAHAHAHA!" sinimangutan ko lang sya dahil ayaw kong masira ang sira ko na talagang araw, char. Ayaw kong masira ang unang araw ko sa kolehiyo.

Pagkatapos kong maligo ay binilisan kong isuot ang plantsado kong uniporme, pagtapos kong mag-ayos at magsuot ng pampalinaw sa mata na eye glass ay agad akong bumaba upang mag-agahan.

"Bunso! Agahan na!" sigaw ko pa rito sa kapatid ko.

"Bilisan mo jan! Sabay tayong aalis sabi ni mama!" sigaw ko ulit.

"Talaga kuya? Andito si mama!?" sigaw nya pabalik tsaka lumabas ng kwarto nya.

"Gaga! Nagbigay lang ng mensahe andito na kaagad? T-teka! Bumaba ka na nga! Lalamig na yung pagkain oh!" sigaw ko tsaka naman tumunod yung hagdanan ibig sabihin ay pababa na sya.

"Hala! Ang bihis ah! Naka-eye glass pa! Ano yan? Bago? Astigg," sabi nya na gustong gusto ang postura ko ngayong araw.

"Hehe salamat," tanging naisagot ko nalang.

"Maganda yan para wala ng magkagusto sa'yo," sabi nya sabay upo at naglagay na ng kanin sa plato nya.

"Haha, loka loka. Hindi naman, gusto ko lang ng bago," sabi ko habang nilalagyan ng ulam ang plato kong may kanin na.

"Ahh," sabi nya lang. Sandaling katahimikan ang namutawi, ngunit binasag rin.

"Ah! Ano bang mensahe ni mama?" tanong nya.

"Na sabay tayong aalis ngayon at naghabilin sya na babantayan raw kita," sagot ko sa tanong nya.

"Ehh? Yun lang? At ano babantayan mo ako? Ano ako bata?" angil nya pa dito.

"Haha oo nga eh, ewan ko ba?" walang matinong sabi ko.

"Hahaha, wag nalang natin pansinin," at nagkatitigan kami sabay na.

"HAAHAHAHA!" natawa kaming dalawa.

Siya na ang nagligpit ng mga pinagkainan namin, inihanda ko muna yung kotse ko at sa labas ipinarada. Pumasok na muna ako sa bahay para kunin ang naiwan kong bag.

"Mel! Bilisan mo aalis na tayo!" pahabol ko bago lumabas ng bahay.

Nakarating kami sa paaralan ng tamang oras, sabay kaming pumunta ng kapatid ko sa kaniya-kaniya naminh classroom.

"Mel mauna na ako," sabi ko.

"Sige kuya.. bye," sagot nya tsaka kami nagbeso-beso. Nauna na akong umalis para hanapin ang classroom ko, by the way ang itsura ko pala ay yung tipong normal na estudyante lang, naka-eye glass, at nagdadala ng libro. Pumasok na ako sa silid aralan ko, umupo naman ako sa gilid na pinakalikuran, tsaka saktong pumasok yung guro namin sa syiensya. Hindi na ako nag-abalang makinig pa dahil noong nakaraang bakasyon ko ay puro pagbabasa lang ang ginawa ko.

Hindi ko talaga maiwasang isipin kung bakit ko napaginipan ang pakikipag-hiwalay ni Jane sa'kin, at mas lalong tumatak sa isip ko ang sinabi nyang parang mas gusto ko pa ang lalaki.

N A K A R A A N

"Ano ba Tar!? Tigilan mo na nga ang kakahabol sa'kin!" pagtataboy sa'kin ng isang lalakeng gusto ko.

"Pero gusto nga kita Liam, at hindi ko mapigilang pigilan ang nararamdaman ko para sa'yo," pagpapaliwanag ko sa kanya.

"Pero mali eh, mali na magkagusto ka sakin, at isa pa hindi din kita gusto maging kasintahan. Oo alam kong magkaibigan tayo pero sana hanggang doon na lang," tsaka sya tumalikod. Hinabol ko pa sya ng tingin at nung mawala na sya ay iginala ko ang paningin ko ng dahan-dahan at nakita kong nakatayo doon si Jane sa may poste. Pinuntahan ko sya para kumprontahin kung anong narinig nya.

"Anong ginagawa mo dyan?" matigas na pagkakasabi ko.

"A-ah wala napadaan lang," mahinang sabi nya.

"Eh ano ang narinig mo?" paninigurado ko rito.

"W-wala!" utal na pagkakasabi nya.

"Siguraduhin mo lang na wala kang narinig, dahil kung ipagkakalat mo ang narinig mo ay mananagot ka sa'kin," galit na pagkakasabi ko dala ng rejection.

"Hmm? Paano kung may narinig nga ako?" natinag naman ako sa tanong nya.

"A-anong narinig mo?" utal na tanong ko.

"Hmm. Lahat! Lahat narinig ko," malakas na pagkakasabi nya na parang sinisindak pa ako.

"Anong balak mong gawin sa nalaman mo?" mahinahong pagkakasabi ko.

"Ano ba dapat? Siguro ipagkakalat ko na bakla ka?" tanong nya at nagulat pa ako kase bakit lahat ng tao kapag nagkakagusto kami sa kapwa namin lalaki ay iniisip na nilang bakla na kaagad? May mga espasyo pa naman sa puso namin para sa babae ah, at isa pa dahilan na iyon para isipin kong isa bisexual.

"Anong dapat kong gawin? Para pigilan ka sa binabalak mo?" kabadong sabi ko at tanging naiisip kong paraan para patahimikin sya.

"Hmm, gusto kita sa paraang nakikita ki.. gusto ko maging akin ka, naiisip ko nasa iyo na ang lahat. Hindi nasa iyo na talaga ang lahat, gwapo ka, may paghanga ako sa'yo at nakakaakit kang tignan, kaya gusto ko na maging jowa kita," nakahinga naman ako ng maluwag dahil yun lang ang kondisyon nya.

"Okay! Payag ako!" at iniabot ko ang kamay ko.

"Magaling, sige!" tsaka kami nagkamayan.

K A T A P U S A N - N G - N A K A R A A N

Pumasok ang ikatlong asignatura ngunit wala man lang akong interes, kanina na sabik ako kase unang pasok ko ito pero ngayon parang gusto ko ng umuwi. Sa kalagitnaan ng diskusyon ay may nakapukaw ng aking atensyon na kung saan binanggit ng aming professor ang tungkol sa kasarian, kasariang hindi ko maipaliwanag dahil nagkagusto ako sa parehong kasarian. Hindi ko maitatangging ako ay nagkakagusto sa dalawang kasarian at matatawag iyong bisexual.

"Okay, 'yan na muna sa ngayong araw," rinig kong anunsyo ng aming professor.

"Makaka-alis na kayo," tsaka kami nagsitayuan at nilisan ang silid-aralan na iyon, unang araw ko ito ngayon at gusto ko maging espesyal ang araw na ito. Nasa lalagyan ako ng mga gamit ngayon at isinisilid ang mga dala kong libro, dala-dala ko parin ang bag ko at nagpatuloy na sa paglalakad. Pinuntahan ko ang aking kapatid na babae sa kanilang silid upang sabay na kaming mananghalian.

Pagkarating ko at nag- antay pa ako ng ilang minuto bago may lumabas kaya kinalabit ko sya at tinanong.

"Nanjan pa ba si Mel?" tanong ko pero parang natulala naman sya sa mukha ko.

"H-ha? Ah oo andito s-si Mel," nabubulol na sabi nya.

"Mel!" sigaw pa nya at nag-antay nalang ako.