Asylum
car. Wala itong ni ha o ni ho man lang. agad niyang pinaandar ang sasakyan at walang kaimik-imik na
ng about it that gave me additional chills. I just stared at him, dumbfounded, still confus
nt, and just st
u unde
At last, I found my shaking voice. "Mateo. let's go back. bumalik tayo sa hospital. Are you
hotel." Finally he answered, at kasabay 'non ay
======
g C.R. hindi maalis sa isip ko ang imahe ng pulis na yon. I tightly closed my eyes and tried to think
ubaran kong pantalon. Mula sa bulsa non ay kinuha ko ang bag
laptop ko at sinalpak doon ang USB at agad na iniscan ang laman non. Isang file name lang ang nandoon , " CABAGE". Ag
enter p
assword. "Ano ako? si madam Auring?" bigo kong isinara ang laptop at hinugot ang USB sa pagkaka salpak
Hari N
will be prepared then. By the way, don't
pulis na yun. bakit kaya siya pinag bababaril ng mga taong naka motor? ano kayang atraso
pumasok sa isip ko. Agad ak
e ko na ding pag tyagaan ang riding tandem case. Hind
======
at halatang nag aantay ng susunod kong sasabihin. I gave her the sweetest smile that I could
oot. "Kamag anak kaba niya?" Sh
I hesitated at first.
a mga cases na ganyan mahigpit po kasing ipinag bawal ng mga kapulisan
a ina kaya po mag kaiba ang epilyido namin, dapat po susunduin niya ako noong umaga sa airport pero nagulat ako na si Detective Mateo ang sumundo sa akin. Si Detective Mateo din po ang nag sabi sa akin na nand
po mamaya dito sa front desk ang I.D niyo pag labas niyo. 30 minutes
og book at nag kunwaring nag punas ng luha bago tumalikod. Di ako
it sa kanya. Di ko mapigilan na di makaramdam ng awa dito, parang kinurot ang puso ko ng maalala ang brutal
on? Kung naririnig mo ako gusto kitang tulungan. " In
g nabuhay
sign that you can hear me.... Please" again I felt a grip
o ko ba makakausap ang isang tao na co
dalawin ka." Bulong ko saka lumabas na
na tila sa uniporme ng isang sundalo. Pinakita nila ang chapa nila sa front desk nurse na agad namang tinanguan nito. Bigla akong nakar
a bag ko. Nararamdaman ko ang buo-buong pawis na namumuo sa noo
ther, Damn it!" Pag
ga gamit ni SPO1 Gomez?" I heard one of the man said sa front d
aitabi sa mga gamit niya?"
t what?"..... It was then i
e para makuhanan ng picture ang dalawa, Naka ilang shots ako at talagang siniguro ko na makukuha ko ang buong anggulo ng mukha ng m
Pag nakapasok sila, di lang si SPO1 Go
bigat na katok ang narinig ko, may halo itong inis at gigil..... Agad kong nayakap ang sarili habang titig na titig sa saradura ng pintuan. Para akong
a." I heard one
sa banyo, Agad kong pinatay ang ilaw ng nito at hinayaan itong nakabukas, saka nagtago sa likod ng shower
g tao!" One
gnan mo. Nakakapag takang naka lock ang pinto. Hindi hina
ga lalaki. Rinig na rinig ko ang pag bukas sara ng mga kabinet at drawers, at napig
to, naiwan lang sigurong
g ng marinig kong sabih
in, baka nasa kamay na ng mg
ng mabubuhay pa ito. magiging tinik
a ang pag hihi
that was attached to SPO1 Gomez. Di ko napigilan ang pag patak ng luha ko. Agad kong itinakip ang mga kamay ko sa bibi
tagal kong nag tatago sa kinaroroonan ko. Nang maramdam
mattress was soaked with blood. How can somebody be so cruel to end a person's life, na ang tingin nila sa buhay ng isang t
room. I wanted to yell for help but I can not find my voice to do so. When I was about to reach to front desk I saw the two exiting the hospita
ba kayo? namumutla po
s like I have lost my voice. I just le
ternoon,
together with some men. Ilang hakbang lang ang layo ng dalawa sa kanila. My body moved on
lled SPO
ng an action movie with a slow motion scene. I was standin
r head dow
e proud d
!" I heard
s taking cover for their dear old life. I saw the giant vase beside the front desk shattered. I saw the walls pierced
pero yung isa po patay!" I he
s, ASAP, baka di pa nakakalayo yung isa. Close all entranc
meng pulis na kasama niya. There was authorit
! si SPO1 Gomez!!
med us. I heard his jaw clenched. I felt guilt as I watched him covered the face
ay ako ng
oke the
r something before they killed him. And I