Söylenmemiş Kalpler: İhmal Edilen Dilsiz Karımın Kaçışı

Fırtınalı bir gecede, amansız rüzgarlar yerden tavana kadar pencerelere yağmur yağdırıyordu.

Büyük villada sadece tek bir yatak odasından ışık geliyordu.

Kallie Cooper, yatağın başlığına yaslandı, gözleri bir kitapta gezinirken uyku bastırdı.

Yatak odasının kapısı aniden açıldı.

Şaşıran Kallie, kapıda kocası Jake Reeves'i görünce şaşırdı.

Jake, kusursuz bir takım elbise giymiş, çekici yüz hatlarına somurtkan bir ifade hakimdi.

Kallie tek kelime edemeden Jake dudaklarını onun dudaklarına bastırdı, alkol kokusu yağmurun tazeliğiyle karışıyordu. Soğuk eli eteğinin altına kaydı ve direnen bacağına sıkıca bastırdı.

Jake kalın ve ikna edici bir ses tonuyla, "Kıpırdama." diye emretti.

Kallie mücadelesini bıraktı, acısı giderek arttı. Hafif, bozuk sesler çıkarıyordu.

Jake, kadının seslerini duyunca kaşlarını çattı ve elini onun ağzına koydu.

Susturulan Kallie, Jake'in kaslı koluna yapıştı, sanki çalkantılı bir denize demir atıyormuş gibi çaresizce kavradı. Jake onu bırakıp duşa doğru yöneldiğinde çok duygulanmıştı.

Jake banyo kapısının arkasına kaybolduktan birkaç dakika sonra, komodinin üzerindeki telefonu çalmaya başladı.

Kallie refleks olarak ekrana baktı ve ekranda yeni bir mesajın belirdiğini gördü. "Jake, özür dilerim, tamam mı? Her kavga ettiğimizde dilsiz karına dönmeyi bırakabilir misin? "Bu durum beni gerçekten çok üzüyor."

Kallie'nin gözlerindeki ışık söndü. Şakacı azarlama sanatında ya da gecenin sessizliğinde yumuşakça paylaşılan şefkatli şikayetlerde asla ustalaşamayacağını fark etti.

Çocukluğunda geçirdiği bir hastalık nedeniyle sesi çalınan Kallie, konuşamaz hale gelmişti. Sadece parçalı sesler çıkarabiliyordu, hatta kendi kocası bile bunları duymaya dayanamıyordu.

Kallie, banyo penceresinin buzlu camından Jake'in uzun silüetini görebiliyordu. Hemen bakışlarını kaçırdı.

Jake, nemli saçlarını umursamazca kurularken, ona küçümseyici bir bakışla bakıyordu. "Az önce telefonuma mı baktın?" diye sordu.

Kallie gerildi, başını hızla salladı ve içgüdüsel olarak reddetti. Bunun tesadüfi bir bakış olduğunu açıklamak istedi.

Ama Jake'in sabrı tükenmişti. "Bir daha telefonuma dokunma." diye buz gibi bir sesle bağırdı.

Kallie başını sallarken dudaklarını ısırarak gülümsemeye çalıştı. Jake'in aşkı onun iddia edebileceği bir şey değildi. Evlilikleri büyükbabasının ayarladığı bir evlilikti. Jake, onunla yalnızca Reeves ailesinin evlatlık kızı olduğu için evlendiğini ve büyükbabasının isteklerine karşı gelmek istemediğini açıkça belirtmişti.

Kallie, beş yıldır Jake'in işlerinden haberdar olmasına rağmen hiçbir zaman haddini aşmamıştı; yine de Jake'in kendisini rahatsız edici bulacağından korktuğu için sessiz kalmıştı.

Kallie derin bir nefes alarak ona bir bardak süt getirmesini işaret etti. Jake'in kayıtsız bakışlarına karşılık verecek cesareti bulamayınca aceleyle odadan çıktı.

Arkasından Jake telefonunu aldı ve içeriğini kontrol etmeden mesajı umursamazca sildi.

Kallie erken kalktı.

Seçici beslenme alışkanlıklarıyla bilinen Jake'in hassas bir midesi vardı.

Kallie yıllardır her sabah kahvaltısını titizlikle hazırlıyordu.

Jake merdivenlerden inerken gözüne ilk çarpan şey mutfakta koşuşturan Kallie oldu.

Önlüğünün ipleri Kallie'nin ince belini vurguluyordu, boynunda ise bir önceki geceden kalma hafif morluklar vardı. O, yumuşak huylu, her zaman sakin ve gürültüden uzak duran, gerçekten örnek bir eşti.

Jake'in genellikle ifadesiz olan yüz hatlarında hafif bir yumuşama görüldü. Sessizliği bozdu. "Hadi birlikte kahvaltı edelim."

Kallie çok sevindi, başını şiddetle salladı ve teşekkürlerini sundu. Önlüğünü çıkarıp dikkatlice onun yanına oturdu, birbirlerine hiç olmadıkları kadar yakınlardı.

Jake ona bir sandviç uzattı, Kallie de bunu temkinli ve minnettar bir gülümsemeyle kabul etti.

Jake, kayıtsız bir tavırla, "Yarın kardeşimin bebeğinin yüzüncü gün kutlaması var. "Benimle gelmelisin."

Kallie şaşkınlıktan sandviçin parmaklarının arasından kaymasına izin verecekti. Onu nadiren halka açık toplantılara davet ediyordu. Ama işte buradaydı ve onu böyle bir olaya katılmaya çağırıyordu. Gözleri tereddüt ve çelişkiyle parlıyordu.

Jake'in fark etmediği bir isteksizlik ifadesi Kallie'nin yüzünde belirdi.

Jake kayıtsızca ekledi: "Yarın asistanıma birkaç kıyafet bırakacağım ve öğlen seni alacağım."

Kallie'nin kabul etmekten başka seçeneği yoktu.

Reeves ailesinin Arcpool'da büyük bir nüfuzu vardı ve ailenin en büyük oğlu Dean Reeves, ilk oğlunun yüz günlük dönüm noktasını görkemli bir törenle kutluyordu.

Dean, bu özel gün için birinci sınıf bir otel rezervasyonu yaptırmıştı ve şimdi heyecanla dolu.

Bej rengi bir elbise ve sade bir makyajla dikkat çeken Kallie, ışıl ışıl görünüyordu. Güzel yüz hatları ve parlak gözleriyle dikkatleri üzerine çekiyordu.

Ancak ona yönelen bakışlar hayranlık değil, eleştiriydi.

"Ne kadar şanslıymış! Doğuştan konuşamıyordu ama evliliği çok iyiydi. Ben neden bu kadar şanslı olamıyorum? "Konuşabildiğim için mi?"

"Peki konuşmanın sana ne faydası var? Sen de onun gibi sempati uyandırabilir misin?"

"Ne ima ediyorsun?"

"Unutmayın, o kadar perişan görünüyordu ki Roderick Reeves onu evlat edindi ve Jake'le evlendirdi. Yazık oldu oyuna!"

"İnsanlar buna şans diyor ama aslında hepsi hesaplanmış. Ondan ders almalısın!"

Kallie içten içe itiraz etti, Roderick'in sadece kendisine sempati duyduğunu iddia etmek istiyordu. Ancak sessiz itirazının sağır kulaklara gittiğini biliyordu.

"Kallie, işte buradasın! "Seni bekliyorduk."