Ailemin Katilinden İntikam Almak

Denizin ekvatoral genişliğinin ortasında, Karanlık Hapishane Adası olarak bilinen gizemli bir alem vardı.

Yıl boyunca çevredeki sulardan tek bir gemi bile geçmedi ve bu durum adayı dış dünyanın uçsuz bucaksız etkilerinden izole ve tecrit edilmiş bir halde bıraktı.

Bu ıssız yerin sınırları içinde esir tutulanlar, korkunç katiller ve küresel finans ortamında büyük tahribat yaratma kapasitesine sahip devasa figürlerden oluşan bir ikilemdi.

Kimlik, statü, nüfuz veya zenginlik konularında olsun, bu ıssız adada bulunan her birey dünya hiyerarşisinin zirvesinde yer alıyordu.

Bu özel durumda, bireyler topluluğu tek bir ağızdan ayakta duruyor, başlarını alçakgönüllülükle eğerek saygılarını gösteriyorlardı.

Toplantıya başkanlık eden kişi, Karanlık Hapishane Adası'nın sahibi Randolph Truman'dan başkası değildi.

Randolph, orada bulunan herkesin kaderi hakkında hüküm verme gücüne sahip olduğundan, huzurunda hem tedirginlik hem de hayranlık duygusuyla duran kalabalıkta güçlü bir korku ve saygı karışımı yarattı.

Randolph, bundan yarım on yıl önce esaretten kurtulmayı ve Lorness'ten kaçmayı başarmıştı.

Buraya, Karanlık Hapishane Adası'nın eski sahibi olan öğretmeniyle birlikte geldi.

Hapishanenin en alt basamağında sıradan bir gardiyanın göreviyle başlayan Randolph, yavaş yavaş yükselerek, şu anki saygın konumuna titizlikle ulaştı.

Toplanan kalabalığa bakan Randolph, gözlerini aşağıya doğru indirdiğinde ciddi bir ifadeyle karşılaştı.

"Yokluğumda bir süreliğine memleketime döneceğim. Randolph, "Bundan böyle adaya ait tüm meseleler beş görevliye emanet edilecektir," dedi kararlı ve kararlı bir sesle.

Randolph'un açıklamasının ardından toplanan kalabalığı bir şaşkınlık dalgası sardı ve hepsi birden şaşkına döndü ve konuşamaz hale geldi.

Tam o anda, yankılanan ve emreden bir ses havada yankılandı.

"Efendim," diye yankılandı inanç dolu, kararlı bir ses, "gardiyanlık görevimden vazgeçip size sadık bir hizmetkar olarak bağlılığımı sunmaya hazırım!"

Randolph konuşmacıya baktığında, zamanın akışı boyunca sadakatle yanında kalan sadık yoldaşı James Nguyen'i tanıdı.

Yedi fitlik heybetli boyuyla James, dalgalı sarı saçları ve delici mavi gözleriyle dikkat çeken bir görünüme sahipti.

Randolph'un James'e karşı derin bir yakınlığı vardı. Randolph, James'in sarsılmaz sadakatini ve bağlılığını takdir ederek başını sallayarak sessizce James'in teklifini kabul ettiğini bildirdi.

Tam o sırada, tatlı bir ses tonuyla cilveli bir kadın öne çıktı.

"Efendim," diye başladı tatlı bir ses tonuyla, "özel olarak mütevazı bir miktar para biriktirmeyi başardım. Bu küçük bir miktardır, ama lütfen bunu benden bir veda hediyesi olarak kabul edin."

Kadının bu hareketini gören kalabalık, bir farkındalık dalgasıyla onun hareketini taklit etmeye başladı.

"Sayın!" Bir diğeri öne çıktı ve otuz iki ulusötesi bankanın amblemleriyle süslenmiş şık, siyah altın bir kart sundu. "Lütfen bunu bir takdir ifadesi olarak kabul edin."

"Efendim, burası Hovenant Yüzüğü. Buna sahip olduğunuzda, Hovenant Çetesi'nin tüm üyelerine komuta etme yetkisine sahip olursunuz."

"Efendim, Royaltune Grubumun mülkiyetini resmi olarak Bay James Nguyen'e devrettim! Merkezi, sizin memleketiniz olan Crystalville'de bulunmaktadır."

Randolph her hediyeyi tek tek topladı. Daha sonra herkesin kendisine veda etmesiyle Karanlık Hapishane Adası'ndan ayrıldı.

Düşünceleri zihninin derinliklerinde kaotik bir şekilde dans ediyordu.

Crystalville'de bir zamanlar Truman ailesinin saygıdeğer ikinci oğlunun saygın mevkiini süslemişti.

Truman ailesinin zenginliği ve ayrıcalıkları arasında, tasasız bir hayat yaşama fırsatına sahipti.

Ancak anne ve babasının hayatını kaybettiği beklenmedik bir trajedinin ardından kendini en büyük amcasının gözetiminde buldu.

Randolph büyürken, olağanüstü bir yetenek ve beceri birikimine sahip olduğunu ortaya çıkardı.

Mezuniyetinin ardından hiç vakit kaybetmeden Worldtures Biotech Corporation'ı kurdu ve çığır açıcı araştırmalara girişerek insan fiziğini güçlendirme konusunda olağanüstü bir yeteneğe sahip devrim niteliğindeki bir gen ilacı olan "Antis"in geliştirilmesine öncülük etti.

Randolph, genişleyen bağlantı ağı sayesinde, anne ve babasının trajik ölümünü çevreleyen koşullar hakkında şüphe uyandıran rahatsız edici ipuçlarına tesadüfen rastladı.

Birbirine yaklaşan oklar gibi, tüm ipuçları Randolph'un dikkatini amcasının ailesine doğru yöneltiyordu.

Soruşturmasında daha derinlere inemeden, kader ona hain bir el attı ve kendisini bir sosyal toplantıda farkında olmadan uyuşturulmuş halde buldu, ardından kuzeni Doris'in odasında uyandı.

Sarhoşluk halinin ardından kendisine ağır bir suçlama yöneltildi; kendi kuzenine karşı ağır bir tecavüz eylemi gerçekleştirdiği iddia edildi.

Çalkantılı olaylar durmadan devam etti ve en sonunda onun aileden kovulmasına yol açtı. Truman ailesi, bir zamanlar çok başarılı olan şirketinin kontrolünü ele geçirerek, Crystalville sınırları içerisinde nüfuz sahibi olan sözde önemli bir hanedanlığa dönüştü.

Ancak adı Crystalville'in dokusunda artık kötü şöhretle eşanlamlı hale gelmişti.

Crystalville sınırlarından ayrıldığında, kendisini acımasız suikastçıların çeşitli grupları tarafından amansızca takip edilirken buldu. Neyse ki kurtuluş, onu tehlikenin pençesinden kurtarmak için cesurca araya giren sadık kız arkadaşı Brinley Selleck'ten geldi.

Kendi masumiyetini kanıtlama ihtiyacıyla, itibarını zedeleyen suçlamaların ardındaki gerçeği ortaya çıkarmak ve delil toplamak amacıyla yurt dışına bir yolculuğa çıktı.

Crystalville'e dönüşü, ufukta beliren anne ve babasının trajik ölümünün yıldönümü nedeniyle gerçekleşmişti. Bu yıldönümü, kalbinde hâlâ çözülemeyen gizemlerin dokunaklı bir hatırlatıcısıydı.

Bakışlarını Crystalville'e giden yola diktiğinde, Randolph'un gözleri giderek sertleşti ve içindeki soğukluğun arttığını belli etti.

"Truman ailesiyle hesaplaşmanın zamanı geldi!" Uzun zamandır beklenen hesaplaşmaya gözlerini dikmişken, sesi kararlılıkla dolu bir şekilde ilan etti.

Truman'ın Crystalville'deki konutunun içinde, ihtişamın ortasında görkemli bir ziyafet düzenlendi ve konut kutlama ve ihtişam havasıyla doldu.

Truman ailesinin her ferdi, ziyafetin neşeli atmosferinin tadını çıkararak kutlamalara katıldı.

Truman ailesinin en büyük oğlu Nolan Truman, tam da bu günde Austin Hewitt'e saygılarını sundu ve ona efendisi gibi saygı gösterdi. Austin, müthiş Hovenant Çetesi'nin lideri olarak Crystalville'deki en baskın suç örgütünün başındaydı.

Austin sarhoş ve küstah bir şekilde taht benzeri merkezi koltuğa uzanmıştı, sarhoşluğu ziyafete katılan herkes tarafından açıkça görülüyordu.

Truman ailesinin reisi Cordell Truman, dalkavuk bir gülümsemeyle Austin'e seslenerek, "Bay Hewitt, bugün oğlum size efendisi olarak sadakatini sunuyor." dedi. Bu andan itibaren birlik ve beraberliğimizi koruyoruz! Birleşerek güçlerimizi birleştirdiğimizde Crystalville'deki hiçbir düşman bize karşı duramaz!"

Heyecanla dolup taşan Truman ailesinin geri kalan üyeleri de Cordell'in coşkusunu yansıtıyordu.

Son beş yıldır, yükselişleri durmadan devam etti ve onları etki ve hakimiyetlerinin zirvesine taşıdı.

Hovenant Çetesi'yle güçlerini birleştirerek kendilerini daha üst bir seviyeye çıkaracaklardı.

"Ha-ha!" Austin gür bir sesle, "Cordell, şu anda önemsiziz." dedi. Bugün Crystalville'i önemli bir şahsiyet ziyaret ediyor ve bu kasabadaki sözde nüfuzlu kişiler bile onun gözünde hiç kimse değil. Neyse ki Hovenant Çetesi ile bağlantıları var. Ziyafetinizi kendisine sıcak bir karşılama yapmak için kullanmayı planlıyorum. Uygun şekilde davranmanız şarttır."

Cordell'in gözlerinde heyecan belirdi. "Gerçekten mi?"

Cordell, Austin ile ortaklık kurmuş olmanın kendisini şanslı saydığını düşünüyordu. Austin'in böylesine güçlü bir figürün varlığını güvence altına alabileceğini hiç beklemiyordu.

Eğer o nüfuzlu kişiyle gerçekten bir bağ kurabilseydi, ailesi gerçekten şöhrete kavuşacaktı.

Truman ailesinin geri kalanı bu kişinin gelişini heyecanla bekliyordu. Bazı kadınlar makyajlarını tazelemeye başladı, bazıları ise yakalarını indirdi.

"Bu nasıl sahte olabilir?" Austin kibirli bir şekilde alay etti.

Musluk! Musluk!

Tam o sırada ayak sesleri yaklaştı.

Ses kulaklarına ulaştığında herkes bakışlarını sesin geldiği yöne çevirdi.

İçeriye iki kişi giriyordu. İkisi de heybetli bir aura yayıyordu.

Randolph ve James'in görkemli girişleri herkesin dikkatini çekti. İkisi de orada olmasına rağmen sanki arkalarında bir ordu varmış gibi görünüyordu.

Bir anda Austin'in göz bebekleri küçüldü ve "Bu o!" diye haykırdı.

Şans onun yanındaydı ve Austin, geçmişte bir kez James'i uzaktan görebilecek kadar şanslıydı. O anda James'e yaklaşmak için gerekli niteliklere sahip olmadığının farkına vardı.

"Demek bu sefer önemli olan o?"

Austin, ayağa kalkıp James'i selamlamaya hazırlanırken yüzü sevinçle parlıyordu; ancak James'in, yanındaki kişinin yarım adım gerisinde, son derece saygılı bir ifadeyle durduğunu gördü.

Austin orada öylece duruyordu, tamamen şaşkındı.

Adamın gençliği Austin'i şaşkına çevirdi. James'in bu kadar derin bir saygı duymasını sağlayacak ne tür bir kimliğe veya statüye sahip olduğunu merak ediyordu.

Austin durumu kavrayamadan, yanında duran Nolan öne çıktı.

Titreyen parmağını Randolph'un yüzüne doğru uzattı ve öfkeli suçlamalar yağdırdı.

"Randolph, sen kalpsiz canavarsın! Biz seni şefkatle karşıladık, sen ise kendi kuzenine tecavüz etme cüretini gösterdin! Beş yıl sonra zamanın hafızamızı sileceğini mi sanıyordun? Şimdi buraya gelmeye nasıl cesaret edersin? Utanmalısın! Hemen burayı terk edin!"