Langs lijnen van geleidelijkheid

o. Bal te geven en boom was een gewoonte van vele h?telhouders, en de pensions, waar bal en boom niet gegeven werden, waren bekend en werden om dezen inbreuk op de traditie zeer

doen-, om al het vermoeiende gedoe met rijtuigen, als de genoodigden dan nog vlug in hun fiacre wisten te stappen zonder hem zijn fooitje te geven. Om en bij Kerstmis was de stemming tusschen de marchesa en haar beide eerste dignitarissen dan ook verre van harmonisch, en een storm van bevel en vervloeking hagelde deze dagen neêr op de ruggen der oude cameriera's, die, met hare warme-waterketeltjes in de bevende handen, moeizaam de trappen op en neêr krabbelden, en der jeugdige blanc-becs van kellners, die in onbesuisden ijver tegen elkaar in draafden en borden braken. En nu dat het heele personeel aan het werk was gezet, zag men eerst hoe oud de cameriera's waren, en hoe jong al de kellners, en kritizeerde men als "shame and shocking," de zuinigheids-maatregel van de marchesa om niets dan ru?nes en kinderen in dienst te nemen. De enkele gespierde facchino, noodzakelijk om koffers te zeulen, maakte een onverwachte figuur van mannelijken leeftijd en stevigheid. Maar vooral haatten de gasten hunne marchesa om het groote aantal harer bedienden, nu, om en bij Kerstmis, bedenkende, dat zij aan ieder een fooitje geven mo

ngs op een estrade klommen en het verhaal van de Geboorte deden: sommigen, verlegen een versje opzeggend, voorgefluisterd door een angstige moeder; andere, meisjes vooral, met Italiaansche tragiek en rollende oogen deklameerend als kleine actrices en eindigend met een religieuze moraal. Om de predicaties luisterden het volk en tallooze toeristen: een pret

chtig was, en haar slaapkamer aardig omgetooverd in een boudoir; de bedden gedrapeerd tot divans, de waschtafels verborgen, en de boom stralende van licht en goud. En de baronin, wat sentimenteel gestemd op dezen avond, die haar veel aan Berlijn en verloren huiselijkheid herinnerde, opende hare deuren wijd voor iedereen, en prezenteerde zelfs de twee esthetische dames bonbons, toen de marchesa ook glimlachend aan de deur verscheen, haar boezem, omspannen in hemelsblauw satijn, en nog grootere kristallen dan anders in de ooren. De kamer was vol; er waren de

San Stefano, princip

prins van Forte-Braccio, een neef was van de marchesa, en een der reclames voor haar pension. En terwijl de prins met de baronin en hare dochter sprak, staarde Urania Hope hem aan als een wonderwezen uit een andere wereld. Zij had Cornélie's arm vastgegrepen als voor een steun, als zo? zij bezwijmen bij den aanblik van zooveel Italiaansche adelgroo

emotie. De prins kwam, nadat de prezentjes van den boom waren afgehaakt en uitgedeeld, en in de zaal, waar het bal nog niet begonnen was, maar de gasten reeds hier e

l begon. Zij praatten over de beelden in het Vaticaan, die zij een paar dagen te voren gezien hadden, toen zij, als vlak aan hun ooren, een stem hoorden praten, die zij herkenden als het te vergeefs zich in gefluister verzachtende commando-orgaan van de marchesa. Verbaasd zagen zij om, en bespeurden de verborgen deur met een breede reet opengekraakt, en zagen door die reet ten deele de slanke hand en de zwarte mouw van den prins, en een stuk blauwen boezem van B

? vroeg de

ek alleen.... Een simpel menschje.... Dan de baronin en haar dochter.... D

e Hollandsche meisj

uider op en Cornélie en

ollandsche vrouw? v

ntwoordde de

jonge b

, herhaald

kousenverkoopster?

uco verstonden niet hare afratelende zin

jong en alleen reizend meisje aan mij gerecommandeerd is en het hier gezelliger is. Ze heeft het groote salon voor zich en betaalt vijftig lire

sen, murmelde de

eden winter hadden wij rijke Engelsche lui van adel, met een dochter, maar

ee Hollandsche

. Je vindt altijd wa

t papa u belo

iek bo

s Rudyard met haar praat.... Tayl

eel kousen n

stig. Als je

nee

terug ... zal Rudya

entig duizend: ik

Urg

zijn noo

il

niet minder dan voor tien mill

weêr klonken de name

a? vro

ellane, aan de hertogin van Marlborough; houden die niet den naam van hun mannen hoog. Ze sl

l die vergeefsche winters. Maar

jf.

, tie

aren opgestaan. Cornélie

d, zeide hij. Het is na

ie sch

, dunkt u, mene

maakten

loof v

van

mensche

heelema

t Rome gevaarlijk kan zijn en dat een marche

t d

t voor uw zusjes, omdat ze geen geld

teles? O, dat vind ik het goddelijkste beeld, dat ik ooit heb gezien. O, de Eros, de Eros...! Dat is de liefde, de ware

ooit li

s. De Eros is alles, van liefde. Zoo mooi als de Eros liefde is, zo? ik nooit in werkelijkheid kunnen lief hebben.... Neen, menschen te kennen

e wenkbrauwen;

gaan, zeide zij. Wij z