Şeytanın Cazibesi

YT Group'un 27 yaşındaki CEO'su Brody Ye ile SU Group'un 21 yaşındaki kızı Tracy Su, sekizinci ayın on yedinci gününde evlilik yemini etti. Bu uğurlu günde, Ye Ailesi'nin lüks malikanesi, olayın sevinci ve beklentilerini kutlamak amacıyla şenlikli süslemelerle donatıldı.

Aynı gece saat on bir buçukta Tracy Su beyaz bir elbiseyle sendeleyerek merdivenleri çıktı.

"Pat!"

Yatak odasının kapısı aniden onun tarafından itilerek açıldı. Arkasını dönüp kapıyı kapatmaya hazırlandığı sırada, yakışıklı ama bir o kadar da şeytani bir yüz aniden görüşünü doldurdu.

Eli anında kapı kolunda dondu, gözlerindeki korku büyüdü. Koşmak istiyordu ama ayakları sanki oraya kök salmış gibiydi ve hareket edemiyordu.

"Kaçın, kaçın! "Neden kaçmıyorsun?"

Brody Ye kapıda durduğu yerden ifadesiz bir şekilde konuştu. Soğuk sesi sanki kemiklerine kadar işliyor ve onu iliklerine kadar ürpertiyordu.

Kötü niyetli sesi duyan Tracy Su kendine geldi ve elini kapı kolundan çekti. Sonra arkasını dönüp pencereye doğru koştu.

Ancak pencereyi açtığında-

"Geri dön buraya-"

Öfkeli bir ses duyuldu ve ardından Tracy Su güçlü bir kuvvetle çekildi ve sırtı güçlü bir göğüsle çarpıştı.

Pencere anında çarpılarak kapatıldı.

"Bırak beni, Brody! Bunu bana neden yaptın? Benden bu kadar mı nefret ediyorsun?" Tracy Su, Brody Ye'nin mengene gibi kollarında çırpınırken bağırdı.

O, sefaletin acınası bir görüntüsüydü ama yeni evlenen kocası onun gözyaşlarından etkilenmemişti.

Büyük, korku dolu gözlerle ona baktı, birkaç dakika önce oturma odasında olduğunu ve hizmetçilerin önünde kendisine bu kadar saygısızca davrandığını hatırladı. Ona herkesin gözü önünde böyle bir şey yapmak.

Evlendiği adamın tipinden korkuyordu.

Brody Ye ellerini onun zorlanan ellerinin üzerine koydu ve soğuk bir şekilde gülümsedi. "Kendinizi açıkça abartmışsınız. Nedenini öğrenmek istiyorsan gidip babana sormalısın. Ama önce madem ki benimle evlisin, benim karım olarak görevini yerine getirmelisin."

"Hayır, bunu yapma..." Masum gözyaşlarıyla parlayan gözleriyle Tracy, kocasına büyük bir korkuyla baktı.

Söyledikleri onun için hiçbir anlam ifade etmiyordu. Babasıyla arasında neler yaşandığını, bunun sonucunda nasıl bir nefretin doğduğunu bilmiyordu.

Nedenini bilmiyordu ama babası aniden ona Brody ile evlenmesini emretmişti. Babasının seçtiği bu yabancı kocanın bu kadar soğuk ve acımasız olacağını da düşünmemişti.

"İsteseniz de istemeseniz de artık bu sizin elinizde değil!"

Brody'nin söyledikleri Tracy'nin sinirlerini gerdi. İçgüdüsel olarak gergin bir şekilde parmaklarını elbisesinin kumaşına bastırdı.

"Brody, babama karşı ne tür bir kin beslersen besle, bunun seninle babam arasında bir mesele olduğunu ve benimle hiçbir ilgisi olmadığını bilmelisin. Bana ceza verilmesi haksızlıktır."

Tracy, onun insaniyetine hitap etmeyi umarak kollarında titriyordu.

Ancak Brody onu yakalamak için harekete geçti. Tracy onu itmeye devam etti ve çaresizce yumruklarını göğsüne vurdu.

Kendisine haksızlık yapıldığını hissetti. Brody ile zorla evlendirilmeyi kabul etmemişti ve kendisi kurbandı, ama şimdi tüm suçun onun üzerine atıldığı görülüyordu.

"Sana haksızlık mı ediyorum? Baban sana yaptıklarını anlatmadı mı? Bu bir canavardan daha kötü bir şey. Ya da belki de sana ne yaptığını söylemeye cesaret edemiyor? Yaptığı her şey bana karşı adil mi?"

Brody, onun çırpınışları karşısında öfkeyle sesini yükseltti ve acımasızca onun cesedini yatağa attı.

"Bırak beni!" Tracy, Brody'nin üzerine çıktığını görünce bağırdı. Çaresizce, panik içinde kıpırdandı, kaçmaya çalıştı. Ancak bedeni hareketsiz kaldı, sanki kocaman bir taş gibi üzerine bastırıyordu.

Tracy bitkin düştüğünde, gözyaşlarıyla dolu gözlerini kaldırdı ve güçsüz bir sesle, "Benden hoşlanmıyorsan ve benden nefret ediyorsan, o zaman bana dokunma..." dedi.

"Bu senin görevin!"

Brody, daha konuşmasını bitirmeden onun sözünü kesti.

Anladığı anda ona sadece alaycı bir şekilde bakabildi.

Onun gözünde o sadece bir araçtı ve onun kullanımı için oradaydı.

Tracy şok oldu ve bir ürperti hissetti. Çaresizce titredi ve o zaman mücadele etmeyi tamamen bıraktı.

"İyi!" hüzünle fısıldadı ve umutsuzluk içinde gözlerini kapattı, gözyaşları perişan yanaklarından aşağı yuvarlandı.

Evlilikleri, gökten zembille inen absürt bir kararın sonucuydu. Hiç umut beslememeli, değil mi?

"Hâlâ umutsuz musun? Şimdi daha başlangıç. Cehennemde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu sana hissettireceğim."

Tracy'nin aniden susması, kendisine kötü davranan adamı şaşırtmıştı ama kısa süre sonra adamın duyarsızlığı soğuk bir şekilde geri döndü.

Tracy'nin bedeni aniden dondu ve kapalı gözleri titredi, uzun kirpikleri gözyaşlarıyla doldu. Çok geçmeden, dudaklarındaki parlatıcının gözyaşlarıyla aktığı dudaklarının köşelerinde, kendiyle alay eden bir ifade belirdi.

Ne olursa olsun... İstediğini yapabilirdi. Ogre'nin inine girdikten sonra herhangi bir mutluluk bulacağını ummuyordu.

Çok geçmeden yatak odasını yalnızca kadının iniltileri doldurdu.

————————

Ertesi gün, öğleden çok sonra, Tracy yavaşça gözlerini açtı. Etrafına bakmaya bile zahmet etmedi. Evi, yabancı bir eve, yabancı bir yatak odasına ve yabancı insanlara dönüşmüştü. Her şey ona dün gece olanları hatırlatıyordu. Hafifçe hareket edince vücudunun her yerinde, özellikle de kasıklarında yoğun bir ağrı hissetti.

Acıya dayanamayarak oturmaya çalıştı. Aşağı baktığında üzerinde pijama olduğunu gördü. Kendi kendine alaycı bir tavırla homurdandı. Pijamalarını da ona giydirmiş olmalı.

Kısa süre sonra Tracy'nin gözleri donuklaştı ve kulakları onun soğuk sözlerinin yankısıyla çınlamaya başladı. "Hâlâ umutsuz musun? Şimdi daha başlangıç. Cehennemde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu sana hissettireceğim."

Uzun bir süre sonra Tracy acıya alıştı ve yüzünü yıkamak ve ağzını çalkalamak için yataktan sendeleyerek kalktı. Ancak çalışma odasından gelen bir sesle olduğu yerde donup kaldı.

Çalışmada Brody telefonun yanında dik oturuyordu. "Horace Su, kızınızın düğün gecesini nasıl geçirdiğini bilmek ister misiniz?" Soğuk sesine acımasızlık ve nefret imaları eşlik ediyordu.

"Ne? Kızıma ne yaptın?" Hattın diğer ucundan titrek, endişeli bir ses duyuldu.

Brody, telefonun diğer ucundaki adamın endişesini fark edince, ağzının kenarlarında soğuk ve memnun bir gülümseme belirdi. "O zaman Juliet'e geçmişte nasıl davrandığınızı kendinize sormalısınız ve bilin ki ben de kızınıza aynı şekilde davrandım."

"Ne?! Tamam, hatalarımı kabul ediyorum. Hepsi benim suçum. Ama Tracy masum. Lütfen ona zarar vermeyin."

Hattın diğer ucundaki ses yalvarışlarla doluydu.

"Üç yıl önce onu merdivenlerden aşağı ittiğinde, bu sonucun kaçınılmaz olduğunu bilmeliydin."