Alfamın Reddi, Tacımın Sahiplenişi

Alfamın Reddi, Tacımın Sahiplenişi

Gavin

5.0
Yorum(lar)
11.1K
Görüntüle
42
Bölümler

Ruh eşim, Alfa Demir, varisi için düzenlediği kutsal isim verme törenini yönetiyordu. Tek bir sorun vardı: Bu kutlamayı, sürümüze getirdiği sürüsüz bir kurt olan Lara'dan olan yavrusu için yapıyordu. Ve ben, onun gerçek ruh eşi, onun asıl varisine dört aylık hamile olan ben, davet edilmeyen tek kişiydim. Onunla yüzleştiğimde, kendi kolunu tırnakladı, kanattı ve benim ona saldırdığımı haykırarak çığlık attı. Demir, onun bu performansını gördü ve bana bir an bile bakmadı. Hırlayarak Alfa Emri'ni kullandı ve beni gitmeye zorladı. Aramızdaki bağın gücü, bana karşı bir silaha dönüşmüştü. Daha sonra, bana gerçekten saldırdı ve düşmeme neden oldu. Elbisemde kan lekeleri belirirken, çocuğumuzun hayatını tehlikeye atarken, kendi yavrusunu bir halının üzerine fırlattı ve benim onu öldürmeye çalıştığımı haykırdı. Demir odaya daldı, yerdeki kanamalarımı gördü ve bir an bile tereddüt etmedi. Lara'nın çığlık atan yavrusunu kucağına alıp bir şifacı bulmak için koşarak uzaklaştı, beni ve gerçek varisini ölüme terk etti. Ama ben orada yatarken, annemin sesi kendi zihin bağımız aracılığıyla zihnimde yankılandı. Ailemin gönderdiği refakatçiler, bölge sınırının hemen ötesinde beni bekliyordu. Çöp gibi bir kenara attığı Omega'nın aslında dünyanın en güçlü sürüsünün prensesi olduğunu öğrenmek üzereydi.

Bölüm 1

Ruh eşim, Alfa Demir, varisi için düzenlediği kutsal isim verme törenini yönetiyordu.

Tek bir sorun vardı: Bu kutlamayı, sürümüze getirdiği sürüsüz bir kurt olan Lara'dan olan yavrusu için yapıyordu. Ve ben, onun gerçek ruh eşi, onun asıl varisine dört aylık hamile olan ben, davet edilmeyen tek kişiydim.

Onunla yüzleştiğimde, kendi kolunu tırnakladı, kanattı ve benim ona saldırdığımı haykırarak çığlık attı.

Demir, onun bu performansını gördü ve bana bir an bile bakmadı. Hırlayarak Alfa Emri'ni kullandı ve beni gitmeye zorladı. Aramızdaki bağın gücü, bana karşı bir silaha dönüşmüştü.

Daha sonra, bana gerçekten saldırdı ve düşmeme neden oldu. Elbisemde kan lekeleri belirirken, çocuğumuzun hayatını tehlikeye atarken, kendi yavrusunu bir halının üzerine fırlattı ve benim onu öldürmeye çalıştığımı haykırdı.

Demir odaya daldı, yerdeki kanamalarımı gördü ve bir an bile tereddüt etmedi. Lara'nın çığlık atan yavrusunu kucağına alıp bir şifacı bulmak için koşarak uzaklaştı, beni ve gerçek varisini ölüme terk etti.

Ama ben orada yatarken, annemin sesi kendi zihin bağımız aracılığıyla zihnimde yankılandı. Ailemin gönderdiği refakatçiler, bölge sınırının hemen ötesinde beni bekliyordu.

Çöp gibi bir kenara attığı Omega'nın aslında dünyanın en güçlü sürüsünün prensesi olduğunu öğrenmek üzereydi.

Bölüm 1

Alara'nın Gözünden:

Soğuk telefonu kulağıma tutarken parmaklarım titriyordu; işe yaramaz bir insan icadı. Asıl konuşma zihnimde, yüzlerce kilometre ötedeki annemle beni birbirine bağlayan sessiz, parıldayan bir düşünce ipliğinde gerçekleşiyordu.

"Yapacağım, anne. Onu terk ediyorum." Bu düşünce, Zihin Bağı'mızın engin boşluğunda acı dolu bir fısıltıydı. Ay Tanrıçası'nın bir lütfu olan Zihin Bağı, sürü üyelerinin birbirine bağlı hissetmesi için bir teselli kaynağı olmalıydı. Bu gece ise, koparmak üzere olduğum bir hayat ipi gibiydi.

Gümüş Ay Sürüsü'nün Luna'sı olan annem Serap, anında cevap verdi. Zihinsel sesi, ay ışığı ve kadim bir gücün yatıştırıcı merhemi gibiydi. "Zamanı gelmişti, tatlı kızım. Endişeleniyorduk. O çocuk, Demir… hırsı, sürüsünün bölgesinden daha kötü kokuyor. Kanlıtaş Sürüsü'nün temelleri çürük."

"Biliyorum," diye karşılık verdim, içimi bir rahatlama dalgası kaplarken. Onun hayal kırıklığına uğramasından o kadar çok korkmuştum ki. "Sadece… onun doğru kişi olduğuna inanmak istedim. Tanrıça'nın bir lütfu olduğuna."

"Tanrıça bize zincirler değil, seçimler sunar, Alara. Seni bekliyoruz. Sürü seni bekliyor."

Bağlantıyı kestim, kafamdaki ani sessizlik hem boş hem de özgürleştiriciydi. Büyük salonun soğuk taş kemerine yaslandım, serinlik ince elbisemden içime işliyordu. Buradan, gölgelerin içinde saklanarak her şeyi görebiliyordum.

Ruh eşim, Alfam, Demir, odanın ortasında duruyordu.

Kucağında bir bebek tutuyordu. Henüz bir aylık bile olmayan, Kanlıtaş Sürüsü'nün tören kürklerine sarılmış bir yavru. Ve yanında, sanki dünyanın kraliçesiymiş gibi gülümseyen Lara vardı.

Bir yıl önce bölgemize getirdiği sürüsüz bir dişi kurt.

Sürü üyeleri tezahürat yapıyordu. Kadehlerini Demir'e, yavruya ve Lara'ya kaldırıyorlardı. Bu bir isim verme töreniydi, bir sürüdeki en kutsal ritüellerden biri. Alfa'nın varisi için bir kutlama.

Ve ben, onun gerçek, kaderle bağlanmış ruh eşi, onun asıl varisine dört aylık hamile olan ben, davet edilmeyen tek kişiydim. Tüm sürü biliyordu, paylaştıkları düşünceler duyularımın ucunda hissettiğim alçak bir heyecan uğultusuydu, ama hepsi bunu benden saklamak için komplo kurmuştu.

Acı bir anı zihnimde canlandı. Demir'le güzel sanatlar akademisinde tanıştığım gün. O bir doğa gücüydü, hırsı bir orman yangını gibi yanan bir Alfa'ydı. Önce kokusu çarpmıştı bana; fırtına sonrası çam ve zengin, kara toprak kokusunun baş döndürücü bir karışımı. Ruhumun anında tanıdığı bir kokuydu bu. Kalbim göğüs kafesime karşı çılgınca bir davul ritmiyle vurmuş, varlığımın en derinlerinde ilkel, sahiplenici bir kükreme yankılanmıştı.

"Benim!" diye haykırmıştı içimdeki kurt.

O da hissetmişti. Erimiş altın rengindeki gözleri benimkilere kilitlenmiş ve bir an için dünya yok olmuştu. Ay Tanrıçası bizi kutsamıştı.

Ya da ben öyle sanmıştım.

Şimdi, onu başka bir kadın ve onun çocuğuyla izlerken, o anı acımasız bir şaka gibi geliyordu.

Demir'in Beta'sından, yani ikinci komutanından, Zihin Bağı'nda bir huzursuzluk dalgası yayıldı. Odaklansam halka açık kanalları dinleyebilirdim.

"Alfa, o hâlâ sizin eşiniz. Bunu yapmak…" Beta'nın düşüncesi endişe doluydu.

Demir başını bile çevirmedi. Kendi zihinsel sesi keskin ve soğuktu. "Son zamanlarda Lara'ya karşı düşmanca davranıyor. Bu sadece bir tören. Bilmesine gerek yok."

"Peki ya öğrenirse?"

Cevap keskin ve zalimce geldi, bizi hâlâ birbirine bağlayan bağı delen bir buz parçası gibiydi. "Saklayabildiğimiz kadar saklayacağız. Gerekirse onu resmen reddederim."

Ağzımdan bir nefes kaçtı ve elimle ağzımı kapattım. Beni reddetmek mi? Tanrıça'nın bize hediye ettiği kutsal bağı koparacak mıydı? Onlar için mi?

Lara'nın etrafındaki sürü üyeleri ona dalkavukluk ediyordu. "Alfamız ne kadar da merhametli, zavallı, sürüsüz bir kurtla yetim yavrusunu sürümüze kabul etti," diye mırıldandı bir dişi kurt.

Bir diğeri güldü. "Alara'yı dert etmeyin. Öğrense bile nereye gidebilir ki? Hamile bir Omega, Alfa'sının koruması olmadan hayatta kalamaz. Onu asla terk etmez."

Göğsüme soğuk, sert bir kararlılık oturdu, kalp kırıklığını başka bir şeye, daha güçlü bir şeye dönüştürdü.

Hepsi ne kadar yanıldıklarını öğrenmek üzereydi.

Okumaya Devam Et

Gavin tarafından yazılan diğer kitaplar

Daha Fazla
Onun Piyonundan Kraliçesine

Onun Piyonundan Kraliçesine

Romantik

5.0

Ben Asya Koray, siyasi bir hanedanın asi gazetecisiydim. Tek kaçışım, buzdan ve mantıktan yoğrulmuş güçlü bir CEO olan Demir Arslan ile yaşadığım gizli ve tutkulu bir ilişkiydi. O bana "benim güzel felaketim" derdi; onun lüks rezidansının duvarları arasına hapsedilmiş bir fırtına. Ama ilişkimiz bir yalan üzerine kuruluydu. Onun beni sadece başka bir kadına, babamın özel kalem müdürünün kırılgan kızı Ceylin'e olan ödenemez borcuna karşılık bir iyilik olarak "evcilleştirdiğini" keşfettim. Herkesin önünde beni değil, onu seçti. Gözyaşlarını bana hiç göstermediği bir şefkatle sildi. Onu korudu, onu savundu ve ben bir avcı tarafından köşeye sıkıştırıldığımda, onun yanına koşmak için beni terk etti. En büyük ihanet ise, "dersimi almam gerektiğini" tıslayarak beni hapse attırıp dövdürmesiyle geldi. Son darbe bir araba kazası sırasında geldi. Bir an bile tereddüt etmeden kendini Ceylin'in önüne attı, vücuduyla ona siper oldu ve beni çarpışmayla tek başıma yüzleşmek için bıraktı. Ben onun aşkı değildim; feda etmeye hazır olduğu bir yüktüm. Bir hastane yatağında kırık dökük yatarken sonunda anladım. Ben onun güzel felaketi değildim; onun aptalıydım. Ben de yapabileceğim tek şeyi yaptım. Onun mükemmel dünyasını yakıp kül ettim, bana huzur vaat eden iyi kalpli bir milyarderin evlilik teklifini kabul ettim ve aşkımızın küllerini arkamda bırakarak yeni bir hayata başlamak için çekip gittim.

Kırılmamış Mirasçı

Kırılmamış Mirasçı

Çağdaş

5.0

İstanbul'un köklü siyasetçi ailelerinden birinin kızı olan Asya Tekin, her şeye sahip olduğunu sanıyordu: Ankara'nın yükselen yıldızı Ateş Karam ile göz kamaştırıcı bir düğün ve iki güçlü ailenin kusursuz birleşimi. Ancak Çankaya'daki o devasa evdeki sessizlik ve Ateş'in, evlatlık kız kardeşi Ceyla'ya olan sarsılmaz bağlılığı, bambaşka bir gerçeğe işaret ediyordu. Bir gece, o gerçek patladı. Asya, Ateş'in evliliklerinin "amaca giden bir araçtan" ibaret olduğunu ve kendisinin "hiçbir anlam ifade etmediğini" itiraf ettiğini duydu. Ateş'in tüm sadakati yalnızca Ceyla'ya aitti. Kalbi tuzla buz oldu, hayatının o güzel görünen cephesi etrafında un ufak oldu. Ateş, Asya'nın acısını açıkça görmezden geldi ve Ceyla'nın kötü niyetli eylemlerini korumayı seçti. Hatta Ceyla'nın, Asya'nın en yakın arkadaşı Meyra'yı öldürdüğünü soğukkanlılıkla itiraf etmesini bile örtbas etti. Ailesinin akıl almaz gücünü kullanan Ateş, Ceyla'nın serbest kalmasını sağladı, gerçeği çarpıtarak Asya'yı suçlu gösterdi ve sadık asistanını tehdit etti. En büyük ihanet ise felaketle sonuçlanan bir yat partisinde yaşandı. Ateş, içgüdüsel olarak önce Ceyla'yı kurtardı ve çaresiz Asya'yı Göcek'in azgın sularında boğulmaya terk etti. Sevdiği adam, hayat arkadaşı olması gereken adam, onu nasıl bu kadar acımasızca ölüme terk edebilirdi? Neden manipülatif bir sosyopat olduğu bu kadar açık olan bir kız kardeşe körü körüne bağlıydı? Sınırın en ucuna itilmiş, bu derin adaletsizlik ve bir hiç uğruna harcanabilir olduğu gerçeğiyle tamamen yıkılmış olan Asya, olduğu yere yığıldı. Ancak iyileşirken, içinde soğuk ve sarsılmaz bir kararlılık filizlendi. Ateş'in Ceyla'ya olan bu sapkın sadakatinin ardındaki tüm gerçeği ortaya çıkaracak ve Meyra'dan esirgenen adalet için savaşacaktı. Gözden çıkarılan eş Asya, şimdi onlar için geliyordu. Güçlü bir aileyi, her seferinde bir sırrı açığa çıkararak yerle bir etmeye hazırdı.

Zulmü, Dirilişi

Zulmü, Dirilişi

Romantik

5.0

Kocam Kenan, benim kahramanımdı. Üç yıl önce, onun saplantılı aşığı Ceyda, çizim yaptığım elimi sakat bırakarak mimarlık kariyerime son vermişti. Kenan bana adalet sözü vermiş, işlediği suçun cezasını çekmesi için onu ücra bir dağ evine hapsetmişti. Beşinci evlilik yıldönümümüzde, kayıtlarımı güncellemek için nüfus müdürlüğüne gittim. Memur bana acıyarak baktı. "Hanımefendi, kayıtlarımıza göre üç yıl önce boşanmışsınız. Eski eşiniz Kenan Soykan, aynı gün yeniden evlenmiş." Hemen ardından okuduğu isim dünyamı başıma yıktı: Ceyda Yılmaz. Ceza bir yalandı. Onların hapishanesi, bir aşk yuvasıydı. Üç yıl boyunca çifte bir hayat yaşamış, bizim yıldönümümüzü diğer karısıyla kutlamıştı. Onu "iyileşme sürecim" için olduğunu iddia ederek hizmetçi olarak evimize getirmişti. Hatta onu kurgulanmış bir düşüşten kurtarmak için beni herkesin içinde yere itmişti. Son ihanet, Ceyda'nın bana iftira atmasıyla geldi. Kenan'ı, ona saldırmaları için adam tuttuğuma ikna etmişti. Beni karanlık bir odaya sürükledi, bir maskenin ardında beni tanımadı bile. Gerçek karısına zarar veren bir yabancı olduğuma inanıyordu. "Kim karımın kılına dokunursa," diye dişlerinin arasından tısladı, "bin katı acıyı tadar." Beni tam doksan dokuz kez kendi elleriyle kırbaçladı. Beni korumaya yemin eden adam, aslında gerçekte sevdiği kadını savunduğuna inanarak benim celladım olmuştu. İşi bitirmeleri için adamlarına emir vererek beni ölüme terk etti. Ama kaçtım. Kanlar içinde ve paramparça bir halde, yeni bir kimlikle ülkeden kaçtım. Kalbimde tek bir şey vardı: Paris mimarlık yarışmasına katılmak ve onun yok etmeye çalıştığı hayatı geri almak. Kanatlarımı kırdığını sanmıştı ama bana sadece küllerimden nasıl uçulacağını öğretmişti.

Mahkumdan Anka'ya: Pişmanlığı

Mahkumdan Anka'ya: Pişmanlığı

Milyarderler

5.0

Üç yıldır, zar zor geçinen bir MMA dövüşçüsü olan Kaan'la mutlu bir evliliğim olduğunu sanıyordum. Geçinebilmek için iki işte çalışıyor, yaralarını sarıyor, onun tek dayanağının benim sevgim olduğuna inanıyordum. Özellikle de bir araba kazası hafızamı silip süpürdüğünden ve onu benim bütün dünyam haline getirdiğinden beri. Sonra, küçücük mutfağımızın zeminini ovarken, yerel haberlerde bir manşet parladı: "Teknoloji devi Kaan Demirkan, Demirkan Holding'in CEO'su, bugün Başkan Yardımcısı Selin Altan ile nişanlandığını duyurdu." Ekranda, bir gökdelenin önünde duran, göz alıcı bir kadına sarılan adam, benim kocamdı. Üzerinde, tanıdığım yaralı bereli dövüşçünün aksine, özel dikim bir takım elbise vardı. Yıldönümümüz için özenle yaptığım küçük, oyma ahşap kuş, o kadını derinden, sahiplenircesine öperken göğsünde duruyordu. Mideme kramplar girdi, başım zonklamaya başladı ve onun için pişirdiğim biftek dumanlar çıkarmaya, sıkışık dairemizi acı, yanık bir kokuyla doldurmaya başladı. Cevaplar için çaresizce Demirkan Holding'e bir taksi çevirerek dışarı fırladım. Orada, Selin'le gülerken gördüm onu, benim varlığımdan habersizdi. Aramamı sessize alıp mesaj attı: "Toplantıdayım bebeğim. Konuşamam. Bu gece geç geleceğim. Beni bekleme. Seni seviyorum." Kelimeler gözyaşlarımın arasından bulanıklaştı. Yüksek ve ham bir hıçkırık koptu benden. Başımda bir şimşek çaktı ve sonra anılar sel gibi geri geldi: Araba kazası bir kaza değildi, şoför Selin Altan'dı ve babamın himayesindeki Kaan, bu koca yalanı, sadakatimi ölçmek için bu zalim oyunu tezgahlamıştı. Her şeyimi almıştı - kimliğimi, servetimi, ailemi - ve beni, onu koşulsuz sevmeye devam edip etmeyeceğimi görmek için yoksulluğa atmıştı. O bir canavardı ve ben onun esiriydim. Ama göğsüme soğuk, sert bir kararlılık oturdu: Dünyasını başına yıkacaktım ve işe kendi ölümümü sahneleyerek başlayacaktım.

Ayrıca beğenebilirsiniz

Komadaki Damadın Uyanışı

Komadaki Damadın Uyanışı

Gavin
5.0

Asya Mertoğlu, şatafatlı, yaldızlı bir kafeste yaşıyordu. Babasının metresi ve onun entrikacı kızı Ceyda'nın sebep olduğu annesinin ölümünün anısı, bir hayalet gibi peşini bırakmıyordu. Tek tesellisi, kendisine yasak bir aşk beslediği ketum koruması Ateş Karabey'di. Ama sonra, Ateş'in kahredici sırrını ortaya çıkardı: O, gizli bir milyarderdi ve sarsılmaz hayranlığı tamamen manipülatif Ceyda'ya, yani Asya'nın en derin acısını simgeleyen üvey kardeşine aitti. Bu şok edici ihanet, Ateş'in Asya'yı soğukça reddetmesiyle daha da büyüdü. Onu herkesin içinde küçük düşürdü. Hatta kimliği belirsiz, acımasız bir dayak organize etti. Onu tek kaçış yolu olarak komadaki bir adamla, Can Arslanoğlu'yla, mantık evliliği yapmaya itti. Onu korumaya yeminli adam, nasıl olur da onu bu denli terk edip bu kadar zalimce davranabilir, ona işkence eden kadına böylesine kör bir bağlılıkla tapabilirdi? Onun acımasızca bir kenara atmasının ve Ceyda'nın zafer dolu sırıtışının verdiği acı, Asya'nın kin dolu kararlılığını körüklüyor, onu akıl almaz ihanetler silsilesiyle sersemletiyordu. Ayarlanmış düğünü yaklaşırken, Ceyda'nın kötücül geçmişiyle ilgili şok edici bir gerçek, Ateş'in hayallerini paramparça etti. Bu gerçek, onun korkunç, intikamcı gazabını serbest bıraktı ve onu Asya'yı geri kazanmak için umutsuz, patlamaya hazır bir göreve yolladı. Ateş'in yıkıcı takıntısı, şimdi Asya'ya gerçek, huzurlu bir kurtuluş sunan adamın mucizevi uyanışıyla karşı karşıyaydı.

Bölümler
Şimdi Oku
Kitabı İndir