De kinderen van Kapitein Grant, eerste Deel (of 3)

lansv

bezaansmast, op den top van den grooten mast vertoonde een blaauwe standaard de letters E.G. met goud geborduurd en gedekt door een hertogskroon. Dit jagt heette de Duncan en was het eigendom van l

zijn jonge echtgenoote, lady Helena, e

nd Arran zich aan den gezigteinder, toen de matroos, die op den uitkijk zat, berigtte, dat hij in het zog van het jagt een verbazend grooten visch bemerkte. De kapitein, J

eid!" antwoordde John Mangles

eze wateren!"

t is de "balansvisch,"[1] en ik zou mij zeer vergissen, als wij niet met een van die fielten te doen hadden! Als Uwe Edelheid het toestaat

ide Lord Glenarvan tot den majoor, "z

" antwoordde de m

eg vervolgen. Laten wij van de gelegenheid gebruik maken, en indien Uwe Edelheid

r, John!" zeide

, die bij hem op de kampanje kwam, daar zij inderda

tig engelsche ellen was, rook hij toch het hem aangeboden aas. Hij naderde snel het jagt. Men zag, hoe hij met zijn vinnen, die aan het uiteinde grijs, en van onderen zwart zijn, de golven geweldig beukte, terwijl het aanhangsel aan zijn staart hem in een zuivere regte lijn deed blijven. Naarmate bij digter bij kwam, schenen zijn groote, uitpuilende oo

t ging op den rug liggen om hem beter te kunnen grijpen, en het verbazende lokaas verdween in zijn wijde keel. Terstond maakte het nu zich zelf vast door he

s aan zijn staart vast te maken, hetgeen zijn bewegingen verlamde. Eenige oogenblikken later werd hij boven de verschansing gehaald en op het dek van het ja

righeid niet. Het is namelijk een gebruik op de schepen om zorgvuldig de maag der haaijen te onderzoeken. De matrozen, die zijn alles

tien voet lang en woog meer dan zes honderd pond; die grootte en die zwaarte zijn volstrekt niet buitengewoon; ma

ngen, die men geheel ledig vond; het was duidelijk, dat het dier reeds lang gevast had, en de teleurgestelde zeelieden wilden de brokke

is dat?"

is een rotsbrok, dat het dier ingeslikt

an een stangkogel, dien die haai in den buik hee

t, "ziet ge dan niet, dat dit dier een groote zuiplap was, en dat het om toch niet

rvan, "heeft die haai

chipper. "Maar men kan wel zien, da

lord Edward; "de flesschen, die men in zee vi

?" zeide de ma

minste dat he

tegen," antwoordde de majoor, "

weten komen," zeide Glenarv

l hij een onkenbaar voorwerp liet zien, dat hij, nie

en onkenbaar voor

dat morsige ding wasschen en

algemeene kamer op de tafel gezet, rondom welke lord Glenarvan, de majoor Mac Nabbs, de kapitein John M

en beschouwde het brooze voorwerp. Bevatte het het geheim van de een of andere ramp, of alle

e voorzorgen, die in zulke omstandigheden gebruikelijk zijn; men zou gezegd hebben, dat hij een regtercommissaris was, die de geringste bijzonderheden een

haar zeer dikke wanden, die een drukking van verscheidene dampkringen konden uitstaan, verrieden duidelijk, dat zij uit Champagne afkomstig was. Met die flesschen slaan de wijnga

uis Cliquot," zeide d

s, berustte men zonder teg

"wat die flesch is, komt er weinig op a

eens naar die versteende stoffen, die haar bedekken, naar die zelfstandigheden, die onder de werking van het zeewater om zoo te zegge

woordde de majoor, "en deeze brooze vaas, door haar steenen

omt zij?" vroeg

lesschen moet men geduldig zijn. Ik zou mij zeer bedri

rwijderen, die den hals beschermden; weldra kwam de ku

ward; "want, als er soms een papier in is

ezen," antwoor

e flesch weldra moest zinken, en dat het gelukkig is, dat de haai

dte op te visschen. Dan kan men, door de stroomingen der lucht en der zee na te gaan, den afgelegden weg berekenen; maar met een

zien," antwoor

ehoedzaam de kurk af en verspreidde z

y Helena met echt

"ik heb mij niet bedrog

ocumenten!" ri

twoordde Glenarvan, "en het is onmogelijk om ze er uit

tuk," zeide

r heel houden," an

antwoordde

de inhoud ia kostbaarder dan het omhulsel,

zeide John Mangles, "kan het geschrift er u

ef het! lieve Edwar

g bekleedsel was zoo hard geworden als graniet. Weldra vielen de brokken op de tafel, en nu zag men verscheidene stukjes papier, die aan elkander geplakt zate

lde ze er voo

ijn kop de gedaante van een balans, of liever van een dubbelen hamer heeft.