LOST(Living On The Sorrow Time)

ses niya na tumatawag sa akin. At

g,” bulong n

bihin magkatabi

i, mas ipinikit ko lalo ang aking

iya sa akin at

igaw ako kasi medyo malakas iyon at napamu

sakit!” sigaw

, ngayon naman tatampalin. Abg bilis

a gabi na, kailangan na nating

o akong halik

log, sige tulog ka muna, mukhang ang sarap ng panaginip mo eh. At

sa mga sinabi niya. Anong ibig n

ko hinalikan?” nagtatakang ta

nakataas ang kaliwa niyang kilay h

ndi ako makapaniwalang hindi iyon totoo. Nag-hahallucinate na ba ako? Kung an

an tayo ulit ng malakas na ulan dito,” sab

n ulit dito, baka kasi kung anu-ano na naman ang iisipin ko. Para

a na siya sa akin, patakbo siyang tumungo sa direksyon papunta sa bahay nila. Hindi na rin ak

makasilong, ah. Hindi naman ako sobrang basa kasi umaambon pa naman kanina, kaya okay lang. Hind

a ang lahat nakaupo habang tutok sa TV.

ang meron?” tanong ko sa kaniya, ang tah

akauwi ba tayo bukas,” sabi ni

sang kilay. Parang sobra pa sa babae ang isang ‘to sa pagtaas ng isang

kasi kakabalita lang na may malakas na pag-ulan pa rin bukas, may bag

an kasi ako ni Tita Amelia ng iba pang mga damit kanina noong umalis sila. Binilhan niya ako para daw hindi na ako magdala pa ng mga damit ko kapag pu

ahil sa bagyo. Never pa kasi ako umabsent nitong high school kaya buti na lang suspended. School na lang kasi ang

sa mga kuwento at jokes nila. Ako naman tumtawa din syempre, ang saya kaya. Ang saya-saya ng hapunan nang biglang dumilim a

oo

ng sumulpot sa harapan ko si Vino na may bitbit na kan

g ng masamang t

use ng mga kandila na nakapalibot sa buong bahay. Bawat sulok kasi meron. Noong una nga n

te sa tawanan. Sana talaga sila ang tunay

n bumabalik ang kuryente at hindi naman ganoon kadilim ang paligid dahil sa

niyang sabi. It’s Vino’s voice, no doubt. Kahit dalawang araw pa lang

nakatakip sa mga mata ko. Tumambad sa akin ang isang kuwarton

amera, mga gamit para sa pag-pipainting at drawing. Ang ganda dito. Nilapitan ko ang i

doon. Pagtingin ko sa labas wala ng ulan at nagliliwanag ang m

Vince at Vill, sumunod naman sina Ms. Domin, Mr. Pineda, M

’ve seen this kind of smiles in front

a Ms. Domin, Mr. Pi

neda, and Mrs. Arce, outside the school,” sa

Art,” sabi n

ngumiti si

ngumiti silang ta

a may matawag na Tito at Tita, kasi wala naman ako no’n. Hindi kasi ako sinasama nina

,” niyakap din a

call me Tito Dill,”

r family,” sab

e, if you want to,” s

rom everything, if you wan

u,” sabi naman ni Vino at s

Vince at Vill sa

o ang sasabihin sa kanila. They welcome me here wh

a Any, Tito Dill, Tita Amelia, Vill, Vi

family!” sabay-s

m. Ang sarap pakinggan ang mga katagang iyon. It’s so good that I have them. I have someon

ami