Eski Sevgilinin Acımasız İntikamı

Eski Sevgilinin Acımasız İntikamı

Gavin

5.0
Yorum(lar)
121
Görüntüle
10
Bölümler

Şirketim, Vizyoner Bilişim, on yıl boyunca erkek arkadaşım Can ile sıfırdan inşa ettiğim, hayatımın eseriydi. Üniversite aşkıydık, herkesin imrendiği o altın çifttik ve en büyük anlaşmamız olan Zirve Yatırım ile yapacağımız 50 milyon dolarlık sözleşme nihayet imzalanmak üzereydi. Sonra aniden gelen bir mide bulantısıyla bilincimi kaybettim ve gözlerimi bir hastane odasında açtım. Ofise döndüğümde ise kartım kapıyı açmadı, tüm erişimim iptal edilmişti ve üzerine çarpı atılmış fotoğrafım çöp kutusundaydı. Can’ın işe aldığı genç stajyer Selin Sancak, benim masama kurulmuş, yeni Operasyon Direktörü gibi davranıyordu. Gözlerini doğrudan bana dikerek, "gereksiz personelin" uzak durması gerektiğini yüksek sesle ilan etti. Bana dünyaları vaat eden adam, Can, buz gibi ve kayıtsız bir yüzle öylece yanında duruyordu. Hamileliğimi bir dikkat dağınıklığı olarak nitelendirip beni zorunlu izne çıkardı. Can'ın masasında Selin'in parlak kırmızı rujunu gördüm; geçenlerde yakasında gördüğüm lekeyle aynı renkteydi. Parçalar birleşti: geç saatlere kadar süren "iş yemekleri", telefonuna olan ani düşkünlüğü... hepsi bir yalandı. Aylardır bunu planlıyorlardı. Sevdiğim adam gitmiş, yerine bir yabancı gelmişti. Ama her şeyimi almalarına izin vermeyecektim. Can'a ayrıldığımı ama şirketin Zirve Yatırım sonrası değerlemesi üzerinden payımın tamamını almadan gitmeyeceğimi söyledim. Ayrıca ona, Zirve Yatırım'ın yatırım yaptığı temel algoritmanın patentinin yalnızca benim adıma kayıtlı olduğunu hatırlattım. Ofisten çıktım ve telefonumu elime alıp asla arayacağımı düşünmediğim o kişiyi aradım: en büyük rakibim Arda Keskin'i.

Bölüm 1

Şirketim, Vizyoner Bilişim, on yıl boyunca erkek arkadaşım Can ile sıfırdan inşa ettiğim, hayatımın eseriydi. Üniversite aşkıydık, herkesin imrendiği o altın çifttik ve en büyük anlaşmamız olan Zirve Yatırım ile yapacağımız 50 milyon dolarlık sözleşme nihayet imzalanmak üzereydi.

Sonra aniden gelen bir mide bulantısıyla bilincimi kaybettim ve gözlerimi bir hastane odasında açtım. Ofise döndüğümde ise kartım kapıyı açmadı, tüm erişimim iptal edilmişti ve üzerine çarpı atılmış fotoğrafım çöp kutusundaydı.

Can’ın işe aldığı genç stajyer Selin Sancak, benim masama kurulmuş, yeni Operasyon Direktörü gibi davranıyordu. Gözlerini doğrudan bana dikerek, "gereksiz personelin" uzak durması gerektiğini yüksek sesle ilan etti. Bana dünyaları vaat eden adam, Can, buz gibi ve kayıtsız bir yüzle öylece yanında duruyordu. Hamileliğimi bir dikkat dağınıklığı olarak nitelendirip beni zorunlu izne çıkardı.

Can'ın masasında Selin'in parlak kırmızı rujunu gördüm; geçenlerde yakasında gördüğüm lekeyle aynı renkteydi. Parçalar birleşti: geç saatlere kadar süren "iş yemekleri", telefonuna olan ani düşkünlüğü... hepsi bir yalandı. Aylardır bunu planlıyorlardı.

Sevdiğim adam gitmiş, yerine bir yabancı gelmişti. Ama her şeyimi almalarına izin vermeyecektim. Can'a ayrıldığımı ama şirketin Zirve Yatırım sonrası değerlemesi üzerinden payımın tamamını almadan gitmeyeceğimi söyledim. Ayrıca ona, Zirve Yatırım'ın yatırım yaptığı temel algoritmanın patentinin yalnızca benim adıma kayıtlı olduğunu hatırlattım.

Ofisten çıktım ve telefonumu elime alıp asla arayacağımı düşünmediğim o kişiyi aradım: en büyük rakibim Arda Keskin'i.

Bölüm 1

"Arda Keskin ile mi görüşüyorum?"

Hattın diğer ucunda bir anlık sessizlik oldu, ardından tok ve pürüzsüz bir ses cevap verdi. "Evet, benim. Kiminle görüşüyorum?"

"Aslı Yılmaz."

Bu seferki sessizlik daha da uzadı, sorulmamış sorularla doluydu. Onu, şehrin panoramik manzarasına sahip köşe ofisinde, muhtemelen telefonuna bakıp kaşlarını çatarken hayal edebiliyordum. Biz rakiptik. Onun şirketi Atlas Teknoloji, son üç yıldır en çetin rakibimizdi. Öyle dostane telefon görüşmeleri yapmazdık.

"Aslı Yılmaz," diye yavaşça tekrarladı, ismimi söyleyişi bile bir soruydu sanki. "Doğrusu, bu hiç beklemediğim bir şeydi."

"Biliyorum," dedim, sesim içimdeki kaosu hiç belli etmeyecek kadar istikrarlıydı. "Sizi bir iş teklifi için arıyorum. Zirve Yatırım anlaşmasını size getirmek istiyorum."

Hattın diğer ucundan gelen keskin nefes alış, benim ilk küçük zaferimdi. "Zirve anlaşması mı? Ben o işin sen ve Can ile, yani... sizin şirketinizle kesinleştiğini sanıyordum."

"İşler değişti," diye net bir şekilde ifade ettim.

"Nasıl değişti?" diye üsteledi, CEO içgüdüleri devreye girmişti. "Aslı, neler oluyor? Konu Can mı?"

Bu kadar doğrudan olması beni şaşırtmıştı. "Konu iş, Arda. Bu, elli milyon dolarlık bir fırsat. Altyapıyı ben kurdum, Zirve ile ilişkileri ben yürüttüm. Onlar şirket adına değil, bana yatırım yaptılar. Anlaşmayı Atlas'a getirebilirim."

"Bu piyasadaki herkes o şirketi senin tırnaklarınla kazıyarak kurduğunu bilir," dedi, ses tonu şüpheden daha yumuşak bir şeye dönüşmüştü. "Seni konferanslarda gördüm. Odadaki herkesten iki kat daha fazla çalışır, iki kat daha zekisindir."

Duraksadı. "İlk zamanlarınızı duyduğumu hatırlıyorum. Sen ve Can'ın hazır noodle'larla yaşadığınızı, garajda kod yazdığınızı... O maaşları ödeyemediğinde sunucu masrafları için mirasını harcamıştın."

İrkildim. Çok fazla şey biliyordu.

"Ayrıca bugün bir sorun yaşandığını duydum," diye devam etti, sesi dikkatliydi. "Senin... işten çıkarıldığını."

İçime buz gibi bir ürperti yayıldı. "Bunu nereden duydun?"

"Piyasadaki en iyi yazılım mimarının, büyük bir yatırım turunun arifesinde kendi şirketinden atılmasıyla ilgili haberler çabuk yayılır," diye yanıtladı, sesinde benim adıma hissettiği bir öfke seziliyordu.

Başımı pencerenin soğuk camına yasladım, bir zamanlar umut dolu görünen şehir ışıklarına baktım. Benim şehrim. Benim şirketim. Benim hayalim.

Haklıydı. Her şeyimi feda etmiştim. Hayatımın on yılını Can Tekin'e ve girişimimiz Vizyoner Bilişim'e adamıştım. Biz, dünyayı birlikte değiştirecek olan o imrenilen üniversite aşığı çifttik.

Bir bilgisayar bilimleri laboratuvarında tanışmıştık, ikimiz de kafein ve hırsla besleniyorduk. O karizmatik vitrin yüzüydü, vizyonerdi. Bense onun büyük fikirlerini zarif, işlevsel koda dönüştüren işçi arıydım.

Vizyoner Bilişim'i benim birikimlerim ve onun cazibesiyle kurduk. Günde on sekiz saat çalıştık. Küçücük ofisimizin zemininde ucuz pizzaları paylaşırken, bir gün adımızın bir gökdelenin üzerinde yazılacağı günün hayalini kurduk.

Her şey o kadar gerçek, o kadar sağlam geliyordu ki. Geleceğimiz.

Birkaç ay önce mide bulantıları başladığında, bunun sadece tükenmişlik olduğunu sanmıştım. Ama değildi. Yeni bir hayatın minicik bir kıpırtısıydı. Bizim hayatımızın.

Hamileydim.

Can'a söylediğimde, beni havaya kaldırıp döndürmüştü, yüzü yıllardır görmediğim bir sevinçle aydınlanmıştı. "Bir bebek, Aslı! Bizim bebeğimiz! İşte bu. Her şey bu."

İlk yatırım turundan sonra nihayet gücümüzün yettiği o dairedeydik. Yüzünü avuçlarımın arasına aldım. "Can, hadi evlenelim. Resmiyet kazandıralım. Bizim için, bebek için."

Yüzündeki gülümseme kaybolmadı ama gerildi. Gözlerindeki ışık titreşti. Beni yavaşça yere indirdi, elleri omuzlarımdaydı. Uzun, hesapçı bir sessizlik oldu.

"Aslı, bebeğim, tabii ki," dedi sonunda, sesi ipek gibiydi. "Ama bir düşün. Zirve anlaşması haftaya. Bu, uğruna çalıştığımız her şeyin zirvesi. Elli milyon dolar. Bu bizi yaratacak."

Gözleri o tanıdık ateşle parlarken dairenin etrafını işaret etti. "Bu sadece başlangıç. Anlaşma kapandıktan sonra dünyanın zirvesinde olacağız. Hayallerindeki düğünü yapabiliriz, gerçek bir ev alabiliriz, bu bebeğe her şeyi verebiliriz."

Alnını alnıma dayadı. "Sadece bekleyelim. Bu son virajda dikkatimizi dağıtmayalım. O kağıtları imzaladıktan sonra, tamamen seninim. Biz tamamen seniniz. Söz veriyorum."

Ve ben, on yıllık bir aşk ve ortak geçmişle kör olmuş bir aptal gibi, ona inandım.

"Tamam, Can," diye fısıldamıştım. "Anlaşmadan sonra."

Okumaya Devam Et

Gavin tarafından yazılan diğer kitaplar

Daha Fazla
Onun Piyonundan Kraliçesine

Onun Piyonundan Kraliçesine

Romantik

5.0

Ben Asya Koray, siyasi bir hanedanın asi gazetecisiydim. Tek kaçışım, buzdan ve mantıktan yoğrulmuş güçlü bir CEO olan Demir Arslan ile yaşadığım gizli ve tutkulu bir ilişkiydi. O bana "benim güzel felaketim" derdi; onun lüks rezidansının duvarları arasına hapsedilmiş bir fırtına. Ama ilişkimiz bir yalan üzerine kuruluydu. Onun beni sadece başka bir kadına, babamın özel kalem müdürünün kırılgan kızı Ceylin'e olan ödenemez borcuna karşılık bir iyilik olarak "evcilleştirdiğini" keşfettim. Herkesin önünde beni değil, onu seçti. Gözyaşlarını bana hiç göstermediği bir şefkatle sildi. Onu korudu, onu savundu ve ben bir avcı tarafından köşeye sıkıştırıldığımda, onun yanına koşmak için beni terk etti. En büyük ihanet ise, "dersimi almam gerektiğini" tıslayarak beni hapse attırıp dövdürmesiyle geldi. Son darbe bir araba kazası sırasında geldi. Bir an bile tereddüt etmeden kendini Ceylin'in önüne attı, vücuduyla ona siper oldu ve beni çarpışmayla tek başıma yüzleşmek için bıraktı. Ben onun aşkı değildim; feda etmeye hazır olduğu bir yüktüm. Bir hastane yatağında kırık dökük yatarken sonunda anladım. Ben onun güzel felaketi değildim; onun aptalıydım. Ben de yapabileceğim tek şeyi yaptım. Onun mükemmel dünyasını yakıp kül ettim, bana huzur vaat eden iyi kalpli bir milyarderin evlilik teklifini kabul ettim ve aşkımızın küllerini arkamda bırakarak yeni bir hayata başlamak için çekip gittim.

Kırılmamış Mirasçı

Kırılmamış Mirasçı

Çağdaş

5.0

İstanbul'un köklü siyasetçi ailelerinden birinin kızı olan Asya Tekin, her şeye sahip olduğunu sanıyordu: Ankara'nın yükselen yıldızı Ateş Karam ile göz kamaştırıcı bir düğün ve iki güçlü ailenin kusursuz birleşimi. Ancak Çankaya'daki o devasa evdeki sessizlik ve Ateş'in, evlatlık kız kardeşi Ceyla'ya olan sarsılmaz bağlılığı, bambaşka bir gerçeğe işaret ediyordu. Bir gece, o gerçek patladı. Asya, Ateş'in evliliklerinin "amaca giden bir araçtan" ibaret olduğunu ve kendisinin "hiçbir anlam ifade etmediğini" itiraf ettiğini duydu. Ateş'in tüm sadakati yalnızca Ceyla'ya aitti. Kalbi tuzla buz oldu, hayatının o güzel görünen cephesi etrafında un ufak oldu. Ateş, Asya'nın acısını açıkça görmezden geldi ve Ceyla'nın kötü niyetli eylemlerini korumayı seçti. Hatta Ceyla'nın, Asya'nın en yakın arkadaşı Meyra'yı öldürdüğünü soğukkanlılıkla itiraf etmesini bile örtbas etti. Ailesinin akıl almaz gücünü kullanan Ateş, Ceyla'nın serbest kalmasını sağladı, gerçeği çarpıtarak Asya'yı suçlu gösterdi ve sadık asistanını tehdit etti. En büyük ihanet ise felaketle sonuçlanan bir yat partisinde yaşandı. Ateş, içgüdüsel olarak önce Ceyla'yı kurtardı ve çaresiz Asya'yı Göcek'in azgın sularında boğulmaya terk etti. Sevdiği adam, hayat arkadaşı olması gereken adam, onu nasıl bu kadar acımasızca ölüme terk edebilirdi? Neden manipülatif bir sosyopat olduğu bu kadar açık olan bir kız kardeşe körü körüne bağlıydı? Sınırın en ucuna itilmiş, bu derin adaletsizlik ve bir hiç uğruna harcanabilir olduğu gerçeğiyle tamamen yıkılmış olan Asya, olduğu yere yığıldı. Ancak iyileşirken, içinde soğuk ve sarsılmaz bir kararlılık filizlendi. Ateş'in Ceyla'ya olan bu sapkın sadakatinin ardındaki tüm gerçeği ortaya çıkaracak ve Meyra'dan esirgenen adalet için savaşacaktı. Gözden çıkarılan eş Asya, şimdi onlar için geliyordu. Güçlü bir aileyi, her seferinde bir sırrı açığa çıkararak yerle bir etmeye hazırdı.

Onun Pişmanlığında Yeniden Doğuş

Onun Pişmanlığında Yeniden Doğuş

Çağdaş

5.0

Adım Aslı Karahan'dı. Ve dünyanın zirvesindeydim. Üniversiteden mezun oluyordum, Türkiye'nin en büyük gazetelerinden birinde prestijli bir staj beni bekliyordu ve güçlü, çekici bir mirasçı olan Arda Soykan'a delicesine aşıktım. Hayatım mükemmeldi. Adeta bir peri masalı. Sonra, mezuniyet partimde Arda ışıkları kararttı. İkimizin özel fotoğraflarını ve videolarını dev bir ekrana yansıttı. Dünyam başıma yıkıldı. Yüzündeki zalim gülümseme silinirken, her şeyin bir intikam olduğunu duyurdu. Gazeteci olan babamın, bir ifşa haberiyle ilk aşkı Selin'i mahvettiğini, onu bitkisel hayata soktuğunu iddia etti. O gece babam kalp krizinden öldü. Annem haftalar sonra onu takip etti. Stajım buhar olup uçtu. Toplumdan dışlandım. Ve Arda'nın çocuğuna hamileydim. Beş yıl sonra, kızım Lale agresif bir lösemiye yakalandı. Çaresizlik içinde, sırf Lale'nin tedavi masraflarını karşılayabilmek için Arda'nın kişisel asistanı oldum, onun ve Selin'in bitmek bilmeyen işkencelerine, hatta cinsel sömürüsüne katlandım. Babamın mezarını bile talan etti. Böyle bir canavarı nasıl sevebilmiştim? Bir adam, masum bir aileye nasıl bu kadar bitmek bilmeyen, hesaplanmış bir acı çektirebilirdi? Onun bu sapkın intikam oyununda sadece bir piyondum, benim olmayan bir 'günahın' bedelini ödüyordum. Aşağılanma, çaresizlik, kahreden adaletsizlik boğucuydu. Lale ölürken, onun son umudunu finanse etmek için yüksek riskli bir tıbbi deneye girdim, öleceğimi bile bile. Ve öldüm. Sonra uyandım. Her şeyin mahvolmasından bir gün önceydi. Ve Arda da öyle.

Zulmü, Dirilişi

Zulmü, Dirilişi

Romantik

5.0

Kocam Kenan, benim kahramanımdı. Üç yıl önce, onun saplantılı aşığı Ceyda, çizim yaptığım elimi sakat bırakarak mimarlık kariyerime son vermişti. Kenan bana adalet sözü vermiş, işlediği suçun cezasını çekmesi için onu ücra bir dağ evine hapsetmişti. Beşinci evlilik yıldönümümüzde, kayıtlarımı güncellemek için nüfus müdürlüğüne gittim. Memur bana acıyarak baktı. "Hanımefendi, kayıtlarımıza göre üç yıl önce boşanmışsınız. Eski eşiniz Kenan Soykan, aynı gün yeniden evlenmiş." Hemen ardından okuduğu isim dünyamı başıma yıktı: Ceyda Yılmaz. Ceza bir yalandı. Onların hapishanesi, bir aşk yuvasıydı. Üç yıl boyunca çifte bir hayat yaşamış, bizim yıldönümümüzü diğer karısıyla kutlamıştı. Onu "iyileşme sürecim" için olduğunu iddia ederek hizmetçi olarak evimize getirmişti. Hatta onu kurgulanmış bir düşüşten kurtarmak için beni herkesin içinde yere itmişti. Son ihanet, Ceyda'nın bana iftira atmasıyla geldi. Kenan'ı, ona saldırmaları için adam tuttuğuma ikna etmişti. Beni karanlık bir odaya sürükledi, bir maskenin ardında beni tanımadı bile. Gerçek karısına zarar veren bir yabancı olduğuma inanıyordu. "Kim karımın kılına dokunursa," diye dişlerinin arasından tısladı, "bin katı acıyı tadar." Beni tam doksan dokuz kez kendi elleriyle kırbaçladı. Beni korumaya yemin eden adam, aslında gerçekte sevdiği kadını savunduğuna inanarak benim celladım olmuştu. İşi bitirmeleri için adamlarına emir vererek beni ölüme terk etti. Ama kaçtım. Kanlar içinde ve paramparça bir halde, yeni bir kimlikle ülkeden kaçtım. Kalbimde tek bir şey vardı: Paris mimarlık yarışmasına katılmak ve onun yok etmeye çalıştığı hayatı geri almak. Kanatlarımı kırdığını sanmıştı ama bana sadece küllerimden nasıl uçulacağını öğretmişti.

Ayrıca beğenebilirsiniz

Üçüzlerimin Babasıyla Aşkımı Yenileme

Üçüzlerimin Babasıyla Aşkımı Yenileme

Cian
5.0

İki yıl evli kaldıktan sonra, Ximena zor bir doğum sırasında bilincini kaybetti. Eski kocasının o gün aslında başka biriyle evlendiğini unuttu. "Boşanalım, ama çocuğum bende kalacak." Boşanmaları kesinleşmeden önce söylediği bu sözler hâlâ zihninde yankılanıyordu. O, Ximena'nın yanında değildi ama çocuğunun velayetini tamamen istiyordu. Ximena, çocuğunun bir başkasına anne demesindense ölmeyi tercih ederdi. Sonuç olarak karnında iki bebekle ameliyat masasında pes etti. Ama bu onun için son değildi... Yıllar sonra kader onları yeniden bir araya getirdi. Ramon bu sefer farklı bir adamdı. Zaten iki çocuk annesi olmasına rağmen onu kendine saklamak istiyordu. Düğün haberini alınca salona daldı ve olay çıkardı. "Ramon, bir kere öldüm, bu yüzden tekrar ölmekten korkmuyorum. Ama bu sefer birlikte ölelim istiyorum," diye bağırdı, gözlerinde acı bir bakışla ona. Ximena, onun kendisini sevmediğini ve nihayet hayatından çıktığı için mutlu olduğunu düşündü. Ama bilmediği şey, beklenmedik ölüm haberiyle kalbinin parçalanmış olduğuydu. Uzun süre boyunca yalnız başına ağladı, acı ve ıstırap içinde. Her zaman zamanı geri almayı ya da onun güzel yüzünü bir kez daha görmeyi diledi. Sonrasında yaşanan drama Ximena için dayanılmaz hale geldi. Hayatı dönemeçlerle doluydu. Kısa süre sonra, eski kocasıyla yeniden bir araya gelmek ya da hayatına devam etmek arasında kaldı. Ne seçecekti?

Bölümler
Şimdi Oku
Kitabı İndir