Noli me tangere

fees

j stotterde een beetje. De Franciskaan was in een vreeselijk humeur: hij schopte tegen de stoelen die hem hinderden op zijn weg, en zelfs gaf hij een stoot met zijn elleboog tegen een "kadet." De luitenant was hoog-ernstig. De anderen praatten d

dan geen oog

maar ik keek even naar uw lokken," antwoordde

ebeurde er wat placht te geschieden bij mededingers naar een professoraat: ze hemelen de verdiensten en de meerderwaardigheid van den

r, Fray

Fray S

biechtvader van wijlen mevrouw... leeft

stoor van de wijk hier!" antwoordde Fray Dámaso

ik!" besloot pater Sibyla, en ma

otesteerde de Francis

uitenant ontmoetten. De hoogste officier is volgens de opvatting der geestelijken op de Filippi

ijn we in de wereld, niet in d

ook in de wereld toe. De luitenant, hetzij om zich geen moeite te geve

gedacht. Ibarra zag hem met voldoening en een g

ns in zitten?" Maar al de plaatsen waren reeds

emensch. "Dit feest geef ik juist om onze Lieve Vrouw te danken voor uw behouden aankomst. Hé, lat

schotel, toen er alleen nog maar tusschen veel "laboe" en bouillon een kaal kippenhalsje en een vleugelstukje in dreven; anderen aten pootjes en borst, vooral Ibarra had de lekkere beetjes. De Franciskaan zag alles

t land weg geweest?" v

zeven

zult u alles

n land mij vergeten te hebben,

u daarme

s gehad heb. En zoo ben ik hier als een vreemdeling, die

ep de lui

n heeft?" vroeg Do?a Victorina. "Toen wij trouw

en ik in Noord-Europa geweest: in

niets had durven zeggen, achtte het

arschau. Hij heette Stad ... Stadnitzki, als ik me wel herinner. Heeft u

Ibarra vriendelijk, "maar op 't

" hervatte de dokter met meer zelfvertrouwen, "hij was go

gelukkigerwijze heb ik daar geen woord Spaans

geleverd?" vroeg Do?

taal van 't l

geweest was en het "Pidgin English" goed sprak, die verbaster

nd geweest onder menschen

Europa het best?" vroeg

aderland, ieder vr

d heeft: wat lijkt u wel 't merkwaardi

heen even

ig in welk

en, hun maatschappelijk, staatkundig, godsdienstig leve

ht een hee

enis ervan te bestudeeren, zijn Exodus om zoo te zeggen, en dan vond ik daarna alles natuurlijk. Ik heb altijd gezien dat de welvaart of de ell

tijd af had hij geen enkel woord gesproken, wellicht in beslag genomen door het eten. "Om zoo iets on

eesden een uitbarsting. "Het maal loopt op zijn eind en zijn eerwaarde is al ver

nog een kind was, want voor zijn weleerwaarde gaan de jaren tevergeefs voorbij. Maar ik ben er hem erkentelijk voor, omdat hij me die

aar den Franciskaan; deze zat te b

at ik pas aangekomen ben en morgen weer op rei

e Filippijnen." En hij dronk het glas leeg, dat hij te voren niet

ara zou komen, Isabel was haar gaan halen en de nieu

óór zijn vertrek, aan te zullen komen. Hij m

uchtte de Francisk

nu alleen trots! Ze kunnen niet velen dat de pastoor ze terecht wijst! Ze denken dat ze al heel wat zij

llende, "die heeft den heelen avond een boos gezicht gezet.

r krullen en de vertrapte strook