Noli me tangere

aangele

ia zat inderdaad Padre Dámaso, die zich naa

die op 't punt waren, om in een met zilver beslagen rijtuig te stappen. Padre

om mijn goed te ha

hij in gedachten, tot niet geringe verwondering van de beide vrouwen. Met geb

buiten te leeren?" zeide tante Isabel.

tige zaken moesten wel zijn aandacht in beslag nemen, want hij stak zijn hand niet e

"we moeten over heel belangrijke zaken

vermogen, maar hij gehoorzaamde en volgde den stoere

naar 't klooster van zijn orde gegaan dat gelegen was aan den ingang van de poort, die beurtelin

naar boven en klo

zuchtte

ondheid!" was de groet van den jo

heilige van Ribera's penseel. Zijn oogen lagen diep in de kassen, waarboven weelderig borste

't eerwaardige schouderkleed van de Heilige Dominicus. Daarna boog

aan, Hernando, een operatie op mijn leeftijd. Och dit land, dit

m de oogen op en keek den

e reverentie bes

veel, maar.... ik heb zoovelen laten lijden... Ik betaal mij

en over wat u me

oe is 't

inachtend af, "ze hebben ons kletspraatjes verteld: de jonge Ibarra

k je

ijn de vijandeli

En hoe w

wat er tusschen Padre Dámaso en C

apitán Tiago, die opgevoed is in de kloosterschool van onze zusters. Hij is rijk en zal zich wel

en teeken van ins

der zullen we hem met lichaam en ziel in onze macht hebben. En z

k den ouden man

moeite ademend aan toe. "Ik heb liever aanvallen dan dat zotte aanhalen

reverenti

d keek hem

men eraan gelooft. Als ze ons aanvallen, zegt het gouvernement: ze worden aangevallen, om

nt hen gelooft? Het go

l 't ni

enhalen mocht toegeven aan zijn begeerte... a

at het ellen

zwegen

n lof brengt ons van de wijs, doet ons indutten, maar buitenaf maakt het ons belachelijk en de dag dat we belachelijk worden, vallen we meteen, net als in Europa. 't G

h altijd onze landgoede

n heb, dat richt ons te gronde: De inlander ziet zich gedwongen om ergens anders grond te koopen, die even goed of beter is dan de onze. Ik vrees, dat we al beginnen te dalen: Quos vult perdere Jupiter, dementat prius.1 Laten we daarom ons gewicht niet te zwaar maken: 't volk mort a

elooft, dat de 'canon

de zieke met een zekeren afkeer in, "je zei zooeve

jn hem naar 't hoofd gestegen was en dat Padre Dámaso in 't zelfde geval verkeerde als hij. En de belofte? vroeg ik hem uit gekheid. Heeroom, antwoorde hij, ik kan mijn wo

lige dingen te hebben gepr

alacanan-het paleis van den gouverneur-gewe

t ik nog hier ben, en ik wil geen kwestie meer hebben met mannen in rokken. Er was meer dan dat: ik ben er ook achter, dat de 'provincial' zich niet om mijn orders

entie weer alleen was,

u ik die eerwaarde heeren wel klein krijgen! Maar ieder vo

zijn conferentie met Padre Dámaso, o

eden kunnen worden, als je me eerst geraadpleegd hadt, als je niet gelogen had toen ik er

ing liep hij, als kreeg hij een goeden inval, naar het bidkapelletje en blies daar haastig d

ijd, en de reis duur

erven wil, maakt hi