icon 0
icon TOP UP
rightIcon
icon Reading History
rightIcon
icon Log out
rightIcon
icon Get the APP
rightIcon

The Man Who'll Stay

Chapter 4 Kabanata 3

Word Count: 1986    |    Released on: 13/04/2022

a r

Ang pang-apat kasi ay ang kubo ni Trevor. Ang lalakeng hindi marun

ya mabuti nang dalawang kub

on tinanggap. Ang sabi niya sa akin, saka ko na siya bayaran. Hindi pa rin

ay may tila kusina kung saan naroon ang mga gamit sa pagluluto at pagkain, gano'n rin ang gripo. Ang tanging paraan l

katunayan, wala rin naman sana akong balak dalhin ang cellphone ko kung hindi lang dahil sa bilin ni Erna na i-update ko siya habang nandito ako. But

maleta ko. Lagpas dalawang oras na rin mula noong makarating

a mga bagay na dapat kong malaman habang na

daw ay may makikita na akong dalawang pamilihan roon. Sinabi rin niya sa akin kung saan ako pwedeng maligo at gumamit ng banyo dahil

formation 'yong

untahan habang nandito ako, kung saan pwedeng pumunta at mamasyal. Ngayon ay hindi ko pa alam. Or kung m

aming dalawa ni Dylan habang magka-akbay at kapwa suot ang uniporme namin sa trabaho. Kuha 'yon ni Erna noong mga panahong bago

atapon 'to? Pati ang mga litrato niya sa cel

roon. Nang makapagcompose ng message para kay Erna ay ise-send ko na san

apakalamig kaya hindi ko mapigilang mapayakap sa sarili ko. Itinaas ko nalang sa ere ang cellphone ko at sinubukang i-send ang t

na kubo. Sa labas nito ay napansin ko si Trevor. Nakaupo kaharap an

nom gamit ang shotglass na maka-ilang ulit niya sinalinan ng la

dam din ng urge para uminom ngayong gabi. Kahit sinabi ko sa sarili kong hindi ako

feeling. Isa pa, pagod ako sa mahabang biyahe ngay

siyang lumingon sa direksyon ko kaya sandali akong natigilan n

o papasok sa kubo ko nang

g gin na iniinom niya. Halos nasa kalahati

kanya. "Mukhang mag-isa po kayong umiinom, ah?" Da

yang pamimilosopo. Nagsalin siyang muli ng alak sa shotglass na hawak niya. Tinaw

ang iyon. Kinuha ko sa kanya 'yong shotglass at sinaid ang laman no'n. Gu

t ko habang ibinababa ang shotglass sa mesa.

gsaling muli ng laman sa baso at tinungga ito. "Malamig ang panahon rito kapag

ng ito. Namumula na ang kanyang mukh

lalakihan niyang braso, maumbok na dibdib at maamo niyang mukha. Kung nasa syudad siya ay tiyak

e ang itsura niya. Medyo turn off lang sa part na hindi siya masyado marunong n

na nakatingin na

ha nito. Hindi ko alam kung matatakot ba ako o mahihiya. "Naga-gwapuhan ka sa

initian ko ito nang pilit dahil hindi ako komportable sa p

ng Kuya, 'diba? Gano'n na ba ako ka-tanda sa paningin mo?" Ang sabi nito sabay taas ng dalawang b

" iyon lang ang paraan ko para makausap ang lalakeng 'to nang hindi ako naiilang. Siguro ay

kataon ang pait na dulot ng alak sa lalamunan ko. Hindi ko alam kung bakit nagawa ko pang pan

pero napangisi nalang ako sa sinabi niya. I feel a little diz

i ko rin gusto ang matawag na gano'n. Ang weird," I can't believe I managed to tell him

na talaga ang a

alita siya. Seryoso ang mukha niya. "Girl?" Matapos sabihin iyon

iningnan. "Hindi ka rin nakaka-offend, ano?" Inis kong sabi sa kanya. "Hoy, Trevor! May pangala

kaya igalang mo ako." Nakangising sabi nito at t

Nung gumagalang ako kanina, ayaw mo. Ngayong tinatawag kita sa p

ong ngum

yon at bakit nakikipag-usap ako sa lalakeng ito

ya ngayon. Nabawasan na rin ang pagiging supla

g punuin ng gin 'yong shotglass pero

n, boy!" May gulat sa eks

narinig mula sa kanya. Nilagyan niya ulit ng laman ang baso at iniharap sa akin. "Bago mo itagay 'to, sabihin mo muna kung bakit ka nandito s

sa kanya. "Nagpunta ako rito para magbakasyon. Iyon lang." Paglilinaw ko sa kanya

tao na pumunta rito at gustong manatili ng tatlong buwan." Tiningnan niya ako at nagtama ang mga mata naming d

ko titigilan sa tanong na 'yon kung hindi ko sasagutin 'yon nang tama. Isa pa, para sa ikakapan

ako. Pero hindi lang 'yon ang dahilan. Nandito ako kasi gusto kong hanapin 'yong sarili ko at makalimot para mak

sabihin?" Nalil

agutin iyon. Tiningnan ko siya diret

here is my escape." Mariin kong sabi at

Claim Your Bonus at the APP

Open