Cesar Cascabel, Deel 2
de Obi
wee russen, die het noodlot met de fam
reeds zooveel op hun geweten hadden, dachten alweder aan nieuwe euveldaden. De Schoone Zwerfster en vooral het geld, dat Tchou-Tchouk aan Sergius teruggegeven had, wekten hunne hebzucht op. Zij hoopten onder eene vermomming als kunstenmakers naar Rusland terug te keere
over het Oeral gebergte, die door kwaad volk onveilig gemaakt werd. Daar dachten zij helpers te zullen vinden, en zo
ette koesterde eene achterdocht waar zij zich geen rekenschap van wist te geven. Een oogenblik had zij zich verbeeld dat het de stem van Kirschef geweest was, die zij in den nacht toen Sergius door roovers op de Alaskische grens overvallen werd, gehoord had. Maar het scheen
evaarlijk gewond was, dat de familie Cascabel hem gevonden en verpleegd en naar Sitka gebracht had. Dit liet zich zeer goed hooren. Maar waarom was hij, eenmaal genezen, niet te Sitka gebleven? Waarom was hij met
ide Ortik op een goed
sland terugtekeeren zonder dat iemand acht op hem slaat? Daar moeten wij ach
oor de beide russen bespied, in de hoop dat hij zich op
is een van de armoedigste en minst beschaafde Siberische stammen, ofschoon er in dit gedeelte d
sschen deze plaats en de schilderachtige, nette woonplaatsen der Jakoeten. De woningen waren ellendige hutten, nauwelijks goed g
onrechte werd er in een aardrijkskundig werk, dat Jan
de door eene bijzondere soort van kleeding, namelijk eene dikke
visch, die zij halfgaar, en uit vleesch
n die in de grootere plaatsen hun vast verblijf hebben. In het stadje Starokhantaskii vonden onze reizigers eene bevolking d
n; uit een veelkleurige rok en een lijfje van lichtere kleur, dat meestal slecht paste en daardoor hare figuur leelijk maakte, en uit
huiden gehuld met het haar naar buiten. Hun hoofd was bedekt met eene kap van maltza- of parba-vel met spleten er in voor de oogen, den
oor drie rendieren, met een eenvoudigen riem die onder hunne buik doorgaat en met een leidsel dat aan hunne horens bevestigd is
ene krachtsinspanning niet in staat, maar er viel toch nie
dat het zaak zou zijn de rendieren door paarden t
zou die uitgaaf dienen? Zoudt gij denken dat onze rendier
getrokken door drie ren
een ander geval. Rendieren zijn niet tegen warmte bestand; zij zijn dan spoedig moede en eindelijk in het geheel niet meer tot werken in staat. Tegen het e
ijk spijten als wij ons rendierenspan moesten laten schieten, want het zou een prachtig effect maken als ik
it vertoond wezen, antw
s anders. Het is immers goed afgesproken dat graaf Narkine deel uitmaakt van mijnen troep, en dat h
ene afged
eren en die twee russische matrozen denken dat gij het voor uw pleizier doet, en om hen hebbe
s, vriend Cascabel, met z
aanleg voor de kunst gekregen hebt. Met een weinig oefening zoudt gij een kunstenmaker kunnen worden
aan den oever van de Jenise?-rivier, on
dt. Hare monding is gelegen in den zeeboezem die denzelfden naam
ide oevers ging een groote veerpont voor personen en rijtuigen heen en weer. Op deze wer
Deze lieden zijn voor het grootste gedeelte gedoopt, maar de leer van het Christendom is nog niet diep bij hen ingedrongen en de heidensche Sha?tan-afgodsbeelden worden nog altijd door
vige volk, dat de denkbeelden der christenen met die der heidenen op zonderlinge wijze door elkander wart, een grooten invloed hebben. Men moet het gezien hebben
n Sander het in zijn hoofd hen na te doen, door op zijne handen te loopen, achter- en voorover te duik
ich daar in het geh
Dat doet mij heel veel pleizier. Maar wij moeten ons nu ook blijven oefenen en
u en dan moest de Schoone Zwerfster dichte wouden van denne- en berkeboomen omtrekken, dewijl daar dw
akte des lands is de bevolking zeer dun gezaaid, en zelfs de afdeeling Bérézow, die het meest welvarend is, heeft maar vijftienduizend inwone
hij toonde ook bij zulke gelegenheden dat hij een man was van meer dan gewone handigheid. Bij duizenden zagen zij de hazen soms over de steppe loopen en het gevederde wild vloog in
n die zij niet kenden. Zij hadden ze dus voor het kiezen. Wanneer het eens gebeurde dat zij het een of ander geschot
even, veel te goed zelfs naar Cascabel's oordeel. Hij hield hun dan ook
de ergste vijand van een acrobaat. Jullie eet veel te veel. Je moet matig zijn, voor den drommel. Ik geloof
r, ik verz
nd te meten en als ik merk dat er iets naar buiten puilt, dan duw ik
patr
een buik op nahoudt, vooral niet als hij Kruidnagel heet. H
van een boonenstaak, was de wijsgeerige opmerking van K
oeg ter plaatse waar hun weg den noordpoolcirkel sneed. Van dat oogenblik af waren zij dus in de gematigde luchtstreek. Hierui
isgenooten uit te leggen wat de poolcirkel is en hoe het komt dat de zon binnen de ruimte, besloten
rijving van Sergius zonder veel moeite volgen, maar Cascabel spande te vergeefs alles in wat hem
r de rijdsters in een paardenspel doorheen springen. Maar dat is geen reden
e van den poolcirkel, even als de zeelieden gewoon zijn
adbare plaats moesten zoeken, hetgeen hen verscheidene uren ophield. De twee Russen toonden bij deze gelegenheid weder veel ijver. Meer d
n ging minder bezwaarlijk, want deze rivier is niet alleen smal, ma
dertig graden van de honderddeelige schaal, en aangezien er in de steppe niet de minste schaduw te vinden is, hadden onze reizigers grooten hinder van deze ongewone hitte. Ook de nachten brachten weinig verademing, want in dezen t
wijl zij haar bezweet gelaat afveegde. Het l
antwoordde Sergius gekscherende, z
n opengetrokken ter eere van
namelijk dat wij nu geen enkel stukje ijs hebben om ons op te frissche
ijs hadden, dan hadden wij ook wee
ook niet warm he
beide, half warm en half koud was,
Cascabel toe. Maar met dat a
gewoon gelukkig schot op zulk een groot dier, dat het heel wat moeite kostte om het naar de Schoone Zwerfster te krijgen. Het had korte, roodachtige haren van voren, die in den winter grijs waren gewees
i rendier! r
een lief beest te schieten, zeide Napoleo
et op te e
ooveel van
, dan zult ge uw hart kunnen ophalen, want ied
dlief, troostte Sergius h
est is het dan?
s een
n den zomer naar de vlakte afdalen. Eigenlijk is het eene soort v
et dan een schaap is, kunt gij ons op
elijk is, vreezen wij dat bij deze gelegenheid de buik van Cesar Cascabel
egen bewoonde plaatsen. Niet zonder opzet trok Sergius bij voorkeur door het minst bevolkte deel des lands en vooral wilde hij Berezow vermijden, eene stad van eenige beteekenis die een klein eind aan gene zijde van de Obi gelegen is. Zij wordt omringd door prachtige cederbosschen en is tegen een
krijgen om de familie Cascabel wat meer van nabij optenemen. Daarom was het veiliger niet alleen de stad, maar ook het geheele district Berezow te vermijden. Een
l lust had om zich te Berezow te vertoonen en dit versterkte hen in hun vermoeden dat
m te trekken. Dit vorderde trouwens slechts eenen omweg van niet meer dan eene mijl of tien. Den 16den Juni kwam de karavaan
de Obi
echts een honderdtal mijlen scheidden haar nog van de grens van Europa. Het Oeralgebergte, dat den scheidsmu